Merhaba ben hayalleri ile aşk yaşayan, genellikle her türlü şarkıyı dinleyen, peluş pijamaları ile eline aldığı nutella kabını depresyonun zirvesinde bir saatte bitirebilcek kapasitede, kırık, parçalanmış ama umut dolu bir kız. Umutlarımı ve hayallerimi balonumun ucuna bağladım. Onu sımsıkı tutan minik bir kız çocuğu düşünün. İşte o benim. Hoşgeldiniz şuandan itibaren kapsama alanıma girmiş bulunmaktasınız. Çok geç. Hazırmısınız içimde yaşadıklarımı okumaya. Hazırmısınız bu ölü ağacın çürümüş tarafını görmeye?