rey

keske kopruden atlasam yeter artık amk ya

oldun mu kiz :(

Bahsettigim fic save me

I'll Fall.
          
          Basit gözüken sözlerinin arkasında sakladığın acının ilacını bulamadım,
          Acını başkalarından öğrendim, bilemedim. 
          Koştum, sanki bütün hayatımın iplikleri buna bağlıymışçasına.
          Kesiliyordu bıçakla sanki nefeslerim.
          Bilincimin son kırıntılarıyla yetişmeye çalıştım,
          Çok geç kaldıklarıma. 
          
          Yanına geldim ama zihnim benim yanımda değildi.
          Tuzlu ve masum sıvılar,
          Pınarından akıyordu ırmak gibi.
          Yüzeyden ırmak çok güzeldi
          Ama derinlere daldıkça diplerinde sakladığın sırlar birer birer suda görünüyor.
          
          Gelmek yaptığım en zor şeydi,
          Gitmenin ne kadar zor olduğunu öğrenmeden önce.
          
          
          writed by emxerd. 

ɴᴇᴠᴇʀ ᴅᴏ. 
          
          Bu sonlulukta, acı çeken benliğim bile unutsa  adını,
          Her gece yıldızlara fısıldadım seni,
          İşte onlar sonsuza kadar unutmazlar.
          
          Zamanım akar, kaybolup gider ama, 
          Ruhum izin vermez senin asla kaybolmana.
          
          Gümüşler can verip ölür ancak,
          Altınlar asla ölmez.
          
          Öylece baygın olduğum geceler, günler hızlıca geçer, 
          Ama seni hissettiğim her gün, en yavaş akan su gibi, geçmez. 
          
          Yaktığım gençliğimin alevi elbet söner ancak, 
          Sana olan umudum asla sönmez. 
          
          

Sen yazzz ben okuyup yorumlayim

All it takes is a little rolling paper take us to the start,
          Go back to the start. 

My Honest Collapsing
          
          Sana yıllarımı verdim,
          Ama sen merhametini vermedin.
          Kalbimi verdim,
          Geri alamadım.
          Şarkılarımızı dinledim tekrar ve tekrar,
          ama seni dinlemeyi beceremedim. 
          Sırlarımı verip, suçlandım.
          Köklerimden kopartıldım.
          Yaşamın aptallığına devam edebilmem  için mânalar ararken kaybettim kendimi,
          Kendimde buldum seni. 
          Ama değiştiğinde, 
          Kendimi de kaybettim. 
          
          Kederlerinin senin ederinden daha fazla olduğumu anladığımda, 
          Uzaklardaydın sen zaten. 
          Ve bilirsin yaşamak, süregelen bir saklambaç oyunu,
          Biz anılarımızdan, korkularımızdan, gölgemizden saklanıyoruz. 
          Kendi gerçeklerimizden, yalanlarımızdan ve hayallerimizden de. 
          

soyle hissediyorum;kaygılarım yuzunden kaybettiklerim beni kendi hayatımda figüran yapmıslar gibi. 

yazdıklarımın hicbirinden emin degilim imdat keske birisi yorumlasa