endaglivet
wattpadle her zaman git gelli bir ilişkim oldu. yazdım, sildim, küstüm gittim, geri geldim. hiçbir zaman çoklukta gözüm olmadı ve bir iki kişinin yorumu bana zaten gereken tüm motivasyonu sağladı. ve o birkaç kişi hep vardı. bunun için de minnettarım.
roman yazamadığım zamanlarda hayran kurgu yazmaya başlamam benim için patlama noktası oldu, tüm bu 990 takipçinin büyük bir kısmı oradan gelmedir. hayatımda olan ve olmayan veyahut ara sıra konuştuğumuz ya da beni sessizce izlemeye devam eden tüm arkadaşlarım da çoğunlukla bu döneme ait. wattpad kattı bana onları. hala daha gerek rastgele başladığım bir kitabın yazarıyla gerek twitter veya instagramda kitaplar üzerinden tanıştığım yazarlarla arkadaşlık kurmaya devam ediyorum. bunu da seviyorum. burada, yayın camiasında dönen güruhtan farklı kesimler var ve bunlardan biri de içinde bulunduğum çevre ve çok güzelsiniz.
buranın akıbeti ne olacak bilmiyorum, bundan öncesinde de benimki nereye gidecekti, yine bilmiyordum. her zaman kafamın bir köşesinde her şeyi silip kendime çekilmek vardı, her seferinde de gerek yorumlara gerek tek tük okuyan insanlara kıyamadığımdan erteledim çünkü çok güzelsiniz. kaldı ki, buranın en azından bendeki anısı çok güzel.
hala daha yayındaki kitaplarım üstünde yapmam gereken çok şey var, düzenlemem gereken çok yön var ve yazmamı bekleyen kurgular da öyle. hiçbir zaman fazla hızlı olamadım ya da fazla disiplinli çünkü beynimin içi yavaş yavaş işleyerek beni yönlendiriyor. belki de bu yüzden hiç reklam yapamadım, tanıtım yapmaktan kaçtım. belki başka bir alternatifte ulaşabileceğim daha fazla insan olacaktı. hala daha olabilir, ben çalışmaya devam edersem. bir de kendimi kuma gömüp tanınmamak için uğraşmayı keser, en ufak artan tanışıklıkta yok olmaya çalışmazsam.
askilav
@ endaglivet Okudum anladım, yazılabilecek her şeyi yazmışsın zaten daha ne denebilir bilmiyorum. İçinde bulunduğumuz dönem fazlasıyla talihsiz geçiyor ama her şeye rağmen burada kalsan o kadar güzel olur ki. Ya da en azından nerede olduğunu bilmek daha iyi olur diyeyim, lütfen kaybettirme kendini. :')❤️
endaglivet
ama şimdi bu, wattpadin durumu... insanı her yönden üzüyor çünkü wattpad bu ülke için çok tuhaf oldu her açıdan. önceden, yayınevleri genç veya tanınmayan herhangi bir yaştaki yazar adaylarına asla şans vermezdi. red dönüşleri almak bile büyük bir lütuftu. wattpad bunu değiştirmesine rağmen durum, kalem ve kaliteli potansiyel ve biraz da güzel çerezlik vardan; trope, smut ve vibe olarak yazılan birbirinin aynısı şeyleri millet eğlenmek için tıklarken oluşan milyonlara bakıp, bunda para vara döndü maalesef ve yine, yayınevleri kapıyı sadece kitlesi olan influencerlara açar oldu. yani her şekilde, bataklıkta debeleniyorduk, wattpad bir dal olmuştu, ya kırılacak ya da çıkmamıza yardım edecekti. bu kadar saçma ve haksız sebeplerle bunun, zaten yayın sektöründe her açıdan eksik olan bu ülkede bu kadar kolayca elimizden alınması çok can sıkıcı.
şimdi yine, gitmeyi düşündüğüm vakitlerdeyim. ama dediğim gibi, ne yorumlara kıyabiliyorum ne de anılara. üstelik hala aptal gibi kitapları düzenleyip yeniden yükleme hayali kuruyorum, bir yandan yayınevlerine dosya gönderiririm de belki kabul ederler(!) aptallığının yanında hem de. okuyacağım kitaplar da var üstelik... çok heves kırıcı, çok yorucu.
halsey dinlerken içimi dökesim geldi öyle... buraya kadar geldiniz mi gerçekten? lonely is the muse dinleyiniz lütfen.
