1sene olacak görmediğim sevdiklerim,Hatay'ım, gezdigim eglendigim sokaklar, söverek gittiğim okul dershanem, öğretmenlerim, toprağın altındaki birdaa hiç göremeyeceğim olanlar... Geçen sene bu zamanlar kaygılarım stresim vardı ama sevdiklerimleydim beraberdik gülerken de ağlarken de. Yalnızlık hiç bu kadar koymamıştı. Şimdi yalnızım yalnız başıma aynı sınava tekrar hazırlanıyorum baştan aynı şeyleri yaşıyorum ama tek başıma üstesinden geliyorum beraber gulebildigim aglayabildiklerimle değil...