(KŞRİ DUYURU!!)
Üzgünüm...
Böyle başlamak en doğrusu sanırım
1 yıl oldu bir kaç gün önce kutlayamadım... Yavaş yavaş dökülüyorum onda bitiyorum devam edemiyorum. Hevesim hala kursağımda , gitmiyor. Bu asla bir veda değil sadece buruk bir ara... Dedim ya yavaş yavaş yıkıldım ben orada. Uzatmanın anlamı yok ben eksiğim artık bana ilham veren o kişi artık aynı şeyleri hissettirmiyor bana . Ya da ben hissedemiyorum hiçbir şeyi. Sadece hislerimi değil hayatıma önceden dahil olan birkaç kişi de yok artık yanımda , kimi terk etti beni kimi ise bırakmak istemese de mecbur kaldı. Arkada kalan ben olunca kafamı toparlamam da zor oluyor. Bir süre boyunca Kayıp Şehir’de olamayacağım. Ama farklı şehirlerde buluşuruz belki. Kısa bir söz olmasını umarken uzattım yine, affedin... Hep aynı bahanelerle geliyorum sizlere ama umarım dönebilirim buraya, Nil’e, Aras’a, Derin’e ,Cihan’a diğer herkese ... olurda yapamazsam bilin ki mutlu sonları severim ama gerçekler hep mutsuz biter...