Eris Amor

Yazıyorum. Sonsuzca..

Yine çokça hayat kuruyorum içimde. Çokça nefes...

Netice şu ki umutsuz vakayım.

Duyguların kepenk kapattığı şu kalpte kelimeler ne diye sessiz kalır. Anlatamazlar mı bu çaresizliği yoksa anlamazlar mı? 

Başlangıçta yalnız yürür hep yolları insan. Yolda niceleri eklenir yine niceleri silinir. Tekrar sıfırı bulduğu vakit ise oturur ve dinlenir. Tamda o noktadayım. Zamanın akıp geçtiği ancak bir adım dahi atamadığım...