erkankostendil

 sevgili gunluk benim adim zeynep tam 7 yaşındayım ve lösemi hastasiyim annemle babam da ayrı onlar için çok uzuluyom ama ben biliyorum bir gün bende arkadaşım mine gibi melek olucam ve ucucam oradan dedemin yanina gitcem bu arada BN çok küçükken dedem olmuş ve onu çok merak ediyorum o yinede benim herseyim hem onun yanina gidip melek olunca annemin babamla benim için kavga etmesine gerek kalmicak hem belki dedemde sevinir her gün hastanede bir deftere melek halimi ciziyorum annem nedense hep agliyo ama neden agliyo ki melek olmak çok güzel bende uçucam her kez gibi bu arada bizim okulda bir çocuk var hep benimle dalga geçiyor hastayım diye hasta olmak ayıp mi ki neden öyle yapıyorlar ben de ağlayarak kendimi tuvalete kilitliyom çok korkuyom ama beni hep aglatiyolar yere itiyolar anneme küfür ettiler bi kere bende dayanamadım çocuğa vurdum ve yere düştü burnu kanamaya başladı oradan müdüre gittik o kadını hic semiyom zaten daha gözlük takmayı bilmiyo hep gözüne dil burnuna takıyo gözlüğü  salak iste neyse ben sana sonra anlaticam gorusuruuuuz