ervah-icunah
amına koyayım çivisini siktiğimin kahbe dünyası.
ervah-icunah
minval-isahi
ne varsa sen, yoklukta bile sen
minval-isahi
Bir kere dokunsan tenime, tüm ağrılarım dinecek gibi.
minval-isahi
o kadar hissetmiyorum ki...
şuraya yazdığım, yazmış olduğum yazıları okudukça bunları gerçekten ben mi hissetmişsim, ben mi yazmışsım diyorum. düşünüyorum, bir daha birine “böyle yazabilir miyim? sevebilir miyim?” diye ama yok sanmıyorum. ihtimal bile veremiyorum...
minval-isahi
senden sonra olmadı, oldurtamadım. hangimiz hezimete uğradık, bilmiyorum. neyi seviyor olduklarını, sesini, görünüşünü yavaş yavaş yitiriyorum. aklıma fikir inmiyor, fikrime aklım düşman kesiliyor. nereler dönüyor şu beynimin içinde, âh bir bilsen...
ama bilme sen, yine de bilme. bende bilmem istemiyorum artık, o tek kurşun belkide beni bulmalı.
minval-isahi
Öhm! hani seni ne kadar sevdiğim sorusun ya bana, cevap verirken sürekli terettüt ediyorum yiaa... işte o sorunun cevabını ben kendime de soruyorum ama herhangi bir cevap veremiyorum, bakıyorum düşünüyorum ama tık çıkmıyor sevmediğimden deyil yaw! Düşünüyorum işte, sırıtıyorum. Bazen öyle anlar geliyor ki gözyaşlarıma hakim olamıyorum bile isteye yaptığım bir durum değil, acı çektiğimden de değil, bu çok başka. Kalbim seni üzdüğüm zamanlar da, ayrı kaldığımız da çok sızlandı ama yanmadı, kül olmadı çünkü biliyorum sen benim sevdiğim severken güzelleştiğim aklımın her bir köşesine kazınmış birisin, sen sadece birisi değilsin aslında birden fazlasın, hmm şey bunu nasıl anlatsak ki? Babamın veremediği sevgi, annemin saçlarımın örmeyişi, gerçek bir dostan olan beklentim ve daha türetebileceğim birçok eksik parçamın tamamlanmış hâlisin.
Bazen olur ya hani bir zıt düşünce, oluyor bende çok sık olmasada oluyor işte o oluş esnası sırasında sen beliriyorsun gözümün önüne; diyorum ki, ben bu siktir boktan dünyada bir daha ne böyle sevebilir ne de sevilebilirim ne bu kadar özgür ne de kalıcı olabilirim. Seninleyken özgürüm, bana özgürlüğün tanımını sorsalar sen olduğunu söylerdim dofmfıfmü abartmadım insanın özgür olduğu yer bana kalırsa evidir, kendini âyir hissettiği yerdir. Benim öyle pek bir arayışım yok, fazla bir beklentim de yok. Beni seviyor olman bunu hissettirmen (ki bu ilişkiler arasında en zor olanı) benin için yeterli haa! Ne kadar sorusuna cevap sanırım hiçbir zaman bulamayacağım çünkü sana olan sevgimi ölçebileceğim ya da biçimlendirebileceğim ne bir ölçüm aleti ne de bir biçimlendirilmiş şema yok ama tabii benzetmeler yapılabilir, fakat eşdeğer olması elde değil sadece seviyorum seni fazlasıyla seviyorum ve seveceğim.
minval-isahi
Hislerimi tarif edebilecek kelime bulamıyorum.
minval-isahi
19.07
minval-isahi
minval-isahi
Seni seviyorum.
minval-isahi
Sen; sevmenin ve sevilebilmenin en güzel yolusun.
minval-isahi
minval-isahi
Seni seviyorum.
-Ekimin altısı yıl iki bin yirmi iki, sâât gece yarsını geçmiş ve kalbim senin için çarpıyor. Seni sevmeyi seviyorum, seni severek büyütmeyi istiyorum. Ve büyüteceğim, sevgimi hissetmediğin tek bir hücren dahî kalmayacak.
Öpücüklü geceler, seni seven bebeğinden.
minval-isahi
Ben on yedimin sonları, on sekizimin başlarında tanıdım seni. Kulaklarına doldu sesin. Muazzam bir ahenk. Kalbim altı yaşında gibi, intihar düşüncelerinde uzak. Bir ânda değil yavaş yavaş, aynı doğrultuda; sürüklenmden ya da yalpalanmadan, olacaklardan habersiz fakat bir o kadarda bilinçilydim. Bir deneyimim yoktu, bir tecrübem. Bağlanmak, tutunmak, benimsemek pek benlik değil/di. Hep bir yanım gitmeye meğileyler/di. Ben durdum, yavaş yavaş durdum.
Sevmenin farklı yolları varmış. Bunu öğrendim. Bunu öğrettin, bunu öğrettim. Bir insan bir insanın sesine sarılarak uyuyabilirmiş, bir insan bir insanın evi olabilirmiş. İçerisinden hiç çıkmak isteyeceğim bir ev. Her bir detayına yıllarımı verebileceğim bir ev. Benim evim. Âyit hissettiğim nefes alabildiğim, içinde her şeyi yaşadığım bir ev. Her şeye rağmen gülebildiğim, mutlu ve huruzlu hissettiğim bir ev. Benim evim. On yedimin sonu, on sekizimin başı; son sekizimin sonu. İlk yaşlarımın başı, son yaşlarımın sonu. Her yaşım, her yılım sen ol. Sen ol ki ben var olabiliyim, ben nefes alabileyim, ben var olabiliyim.