İnsanlar çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne varki büyüyünce de çocukluklarını özlerler... Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler, yitirdikleri sağlıkları geri almak için de para öderler. Yarından endişe ederken bugünü umuturlar. Dolayısıyla ne yarını ne de bugünü yaşarlar. Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar. Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler... O yüzden kimseye kendinizi 'sevdirmeye' kalmayın. Yapılması gereken tek şey kendinizi 'sevdirmeye' bırakmaktır... Önemli olan "en çok şeye ihtiyaç olmak" değil, "en az şeye ihtiyaç duymak"tır...