D/S

Sesimi duymadı. Susturdum bende. 

Düşüncelerime işleyen şey yalnızlık değil, O'suzluk. Korkuyorum, kalbime de ulaşırsa yokluğu diye..  R&S-E8-S1

Sadistim hala benden uzakta, benden habersiz. Hala fısıltılarımı ona ulaştırmaya çalışıyorum, ama yine duymuyor. Bana acı çektirmenin en güzel yolunu bulmuş gibi.. R&S-E7-S1

Donarak ölmek isterdim ben hep, o da bilir bunu. Ama şimdi değiştirdim fikrimi. Tenini tenimde hissettiğim an, azad edilmeli ruhum. Somutluğumdan, soyutluğumun 21 gramlık ağırlığı silinmeli. Ancak o zaman huzurlu olurum gibi geliyor çünkü.. R&S-E6-S1

Sigaramın dumanına bağladım düşüncelerimi, sonra da adını aldığı sonsuzluğa savurdum. Belki düşüncelerim ona ulaşır diye..  Sahi, ulaştılar mı? R&S-E5-S1

365 lanet olası gün. Tamı tamına 365 gün yokluğuyla konuştum. “Fısıltılarımı hissediyor.” diyerek kandırdım aciz kalbimi. Bitiririm sandım onu, ama düşündükçe daha da bağlandım imkansızıma. Bitiremedim. R&S-E4-S1

Gün hala onsuz doğuyor. Artık yokluğu da yetmiyor. Bana o lazım, ondan bir parça.. Bana sonsuz sessizliği değil dudaklarından usulca çıkan fısıltıları lazım. Bana, birlikte geçirdiğimiz bir günün batışı lazım. Onsuz geçireceğim gün doğuşu değil.. R&S-E3-S1

Bir merhabasına muhtaç olduğum adamın yokluğuyla yetiniyorum hala.Beni duyacağını umarak sessiz çığlıklar atıyorum. Her çığlığım “Seni seviyorum.” R&S-E2-S1

Sesimi duyuramadım ona. Kulakları bana karşı hep tıkalıydı. Yazdım bende. Ona asla ulaşmayacak mektuplar yazdım. En azından yokluğu dinliyordu beni. R&S-E1-S1