Yine düşürdüler içimize yangını. Yine ağlattılar bunca insanı ama söndürmeye yetmedi gözyaşları yangını... İnsanların çığlıklarıyla sallanan gökyüzü, anaların feryatlarıyla titreyen yer de ağladı. 'Yaralı' ve 'ölü' listesini okuyan herkesin kalbi ölüme yaklaşan bir kelebek gibi çırpındı. Yayınlar dehşet verici cesetleri göstermemek için kaldırıldı. Oysa onların çoğu sınav sonrası kafa dağıtmaya gitmişlerdi. Yeni neslin umut dolu çocuklarıydı belki de hepsi. Gelecekleri bir bedende kül oldu. Genç canları aldı caniler bu seferde. Kalpler titredi bombanın etkisiyle. Gözleri doldu yoldan geçen insanın bile. Katliam vardı, terör vardı, cansız bedenler, küle dönmüş evler vardı geriye kalan. Bu bayrak en tepede durduğu, kalplerimizden inanç eksik olmadığı sürece bizi yıkamayacaklar. Lanet olası terörü lanetlemekten başka çaremiz yok. Vefat eden kardeşlerimin ailelerine sabır, yaralılara ise Allah'tan şifa diliyorum. Geceler daha karanlık artık. Daha karanlık...
