İkileme ve melankoliye övgü. Nefret ettim İstanbul'dan, semper eadem aynı döngü. Körkütük ayak izim dağlarında söğür, ruhumdaki nefreti büyülerle söndürdü. Kim murabba yolcudan kesin? Kaderi mahvedişte ustalaşmış ilahlar getir. Zaten hepsi aynı gün, kilden ibaret topyekûn.
Bu akşam şarap içip helva yedim, uzan gökyüzüne. Corneille göğün 11. katı. Kağıttan uçurtmalar sallıyor kanım. Müsaadenizle kendi sonumu getirmiş sayın. Aslen bu dünya tenceresi beni pişmem için kül ederken, "Üstü kalsın", dedi münzevi. Küflenişi duvarın yaramın iltihaptan beslenişini resmederken, elim kolum bağlıydı sanki.