𝘷`𝘦𝘳𝘰𝘯𝘪𝘤𝘢 𝘭𝘰𝘥𝘨𝘦.

Kalbimin derinliklerindesin, ruhuma işlemişsin ben ölsem bile benimlesin. Değil mi sevgilim?

Nereye ait olduğumu bilmediğim için sana ait olmayı bu denli belirginleştirmişimdir kendi çerçevemde, yoksa nasıl bu kadar isterdim sana ait olmayı? Deli değildim. Seni seviyordum, başka ait hissettiğim yerde yoktu. Sana muhtaçlık bu muydu sevgilim?

Büyük ihtimal ölseydin, senin için bir sürü güzel çiçek açardı, en güzel kuşların oluşturduğu melodi kaplardî etrafı, deniz  girilmek istenmeyen sadece izlenen bir yer olurdu o kadar erişilmez bir duygusun sen, okunan her ilâhi senin sesinden okunmuş gibi olurdu, herkesin izlediği ay, sadece senin için bu dünyada olurdu, ama sen izlemezdin, denizin dalgaları senin şehvetli suların olurdu, sonbaharda dökülen ağacın yaprakları senin için dökülürdü, 
          
          Ve bu kadar şeye rağmen,
          
          Benim senin öldüğünde yapabileceğim, en güzel hediye senin için ölmek miydi sanırım?
          
          Çünkü ölüm insanların, hayatını bitiren şeydi, ama güneşin bir hayatı var mıydı düşünceleri?
          
          Peki her şeyi boş ver,
          
          Sen öldüğünde bunları okuyup güleceğine söz ver.
          
          Ve lütfen evimize aldığım, saksıdaki çiçeği sulayacağına söz ver. 
          
          Eğer yapmazsan,
          Gözyaşlarımla sulayacağım.
          
          Ama eğer yaparsan,
          Sulayacağım şey ne olur?

Bazen denize bakarken, iç çekiyordum. Dalgaların yoğun şehvetine bırakmak istiyorum ama bedenimi değil zihnimi belki böylece ölürsem bile zihnimdekiler hâlâ o derin denizin içinde olur.
          
          Belki ben de büyük bir şeyin parçası olurum, büyük bir ölüm değil senin anladığın gibi
          
          Bir şeylerin parçası olurdum.
          
          En azından senin gibi bir şeyin parçası olamadığım için mi bu denli sıkar, peşimi bırakmaz bu düşünce?

Kalbimde yaptığın kırıklardan çıkan sesler, en güzel şarkıydı belkide
          
          O yüzden bu denli seviyordum seni,
          Ne kadar kırarsan kır, 
          Hâlâ en güzeli.

Ruhun burada değil, çok uzaklarda yıldızlarla beraber ama bedenin onunla o’nunlaykende, kendini yıldızlara yakın hissediyorsun, 
          
          Seni alıp götürüyor.
          
          Ama dünyadasın, sen de böylesin
          ruhumu alıp götürüyorsun,
          ama bedenimiz hep dünyada.
          
          Ve ben bundan şikayetci değilim.

bir fikirle geldi bu deli dalga,
          soylemek yasak anlarsan anla

mesajlar gitmis…

sıkıldım of

Yeni kitap çok iyi de çok aglicaz gibi duruyi