Kimseye içimi gökmem, kimseye sır vermem, kimseye hatalarımı anlatmam zaten kimsenin umrunda degil bütün bunlar. Sadece yazarım yazarım yazarîm. Sonuna kadar yazarım. İçimden o anda ne geçiyorsa dökerim. Tek dostum olan kitaplar ve şarkılar da beni sözümü kesmeden dinler. Çünkü ben üzgünken üzgün, mutluyken mutlular. Hayatımdaki yerleri başka zaten hayatımda birtek yeri olan lar onlar. Aşkmıdır nedir umrumda degil neden üzüleyimki su fani dünyada. Sessizlik bana nasıl yaşamam gerektigini söyledi. Bende yaptım. Yaşadım bitti. Artık önemli degil hayat sadece ben sadece. Ha birde kırmızı. O benim hayatım. Dertlerimi kırmîzıya boyar atarım ateşe. Kurtulurum böylece. Beni sıkan bogan dertlerden.. 
Kirmızıyı yaşa ve farkını belli et *-*