Çıkmaz da hissediyorum kendimi bazende hiç sıkıntısız dertsiz. İnsanların ön yargılarından, yaptıklarından, düşündüklerinden yoruldum. Bazen insanın hayatında omzuna aldığı sorumluluklar olur ya onlardan biri de benim işte o omzuna yük alanlardan. Bazen uçsuz bucaksız deniz gibi sonu olmayan yolda yüriyim istiyorum ama öyle bir yol olmadığı aklıma geliyor vazgeçiyorum. Çok dertliyim desem değil, çok efkarlıyım desem değil kendimi ifade edicek kelimeyi bulamıyorum bu aralar gereğinden fazla takıntılıyım insanlar hiçbirşeyi umursamadığımı, çok rahat olduğumu söylüyorlar ama doğru insanlar insanlar onlar hep birşeyler söyler değil mi? İnsanın beyninde ki düşüncelerini bilmeden fikir üretip düşünürler ne güzel. Karmakarışık ruh hali içindeyim çevremdekiler belirli ama onlara bile içimdekileri anlatamıyorum nolcak böyle diye kendime sormaktan yoruldum artık..