e

sararmış bir kağıt parçasında,
          seni sevdiğimi yazmıştım ya

cicek acacagimiz mevsimler yakin

derdim öyle derin ki Leyla, yağar üzerime üzerime

başkasına zarar veren utanır Zuhal. Kendine zarar verenin utanacak bir şeyi yok. onun zaten derdi kendine yeter.

bir karanfil var mektubunda
          bir de menekşe tarlasında şiir,
          söyler misin
          zindanda çiçekler nasıl yetişir

"remember us for we too have lived loved and laughed"

saramadım o belinden bir daha
          sen giderken

aşkın şarabından bilmeden içtim

geceye sarılırsan gündüze ziyan olur

tüm yıldızlar kalbinde, birazdan bi fazla