Eylül Saraç

Kolundan tuttuğum gibi salona sürükledim Şule'yi. Gözlerinden yaşlar istemsizce akıyordu... 
          "Herkes buraya baksın” diye bağırdım ve onu verandaya fırlattım... 
          Herkes bize bakıyordu ve gözlerinde inanılmaz bir şaşkınlık vardı. Şule deli gibi ağlıyordu... 
          "Birazdan sevgilin olacak o puştu buraya getirecekler..." dedim... 
          Bunu söylediğim anda herkes sustu... Demir öne çıktı
          "Ne saçmalıyorsun?" diye bana çıkıştı... 
          Hakim olamadığım gözyaşlarımla birlikte, sinirden titreyen sesimle bağırdım Demir'e;
          "Küçük hanım ya evli ya da sevgilisi var. Ateş isminde bir puşt, bir de bebekleri var ve düzenli olarak ona para gönderiyor..." 
          -ÖYKÜ ODABAŞ/TUTKUNUN SIRRI (RAFLARDA...)

Kızların en uzunu iki hafta kalmıştı o da Toprak'ın ki idi ama Batı, geçirdiği beş gün boyunca kıza yapmadığı şebekliği bırakmamıştı... 
          Hele Demir... Yavru köpek gibi kızın peşinde gezmişti... Ama en beteri Toprak, ilk hafta kızı eve getirmişti... İşte bu dayanılmazdı... Bana yalan söylemişti çünkü...
          -ÖYKÜ ODABAŞ/TUTKUNUN SIRRI (RAFLARDA...)

Yaklaşık yarım saat doktorumuz bize neler yapacağımızı, ikiz hamileliklerin normalden farkını, Duru'nun doğuma kadar alması gereken kiloyu, yapabileceği ve yapması gereken sporlardan tutun da hayatımızın her bir anının nasıl geçmesi gerektiğini anlattı... 
          Dışarı çıktığımızda meraklı gözler bizi bekliyordu... 
          “Eee?" Demir dayanamamıştı... 
          “İki taneler" dediğimde koridoru bir çığlık kapladı...  Kocaman ailemiz tarafından kucaklanıp eve doğru ilerlemeye başladığımızda artık hiç bir kötülüğün bize yakın olamayacağını biliyordum...  Ailemi, bebeklerimi bundan sonra rahatsız edebilecek bir insanın yanımıza yanaşmasını geç, varlığı bile derhal sonlandırılmalıydı...  
          Büyük bir intikam, ailemin intikamı ile başlayan 'acı' oyunumuzun sonunda kendi ailem oluşmuştu... Ve artık biliyordum ki, Allah bir çocuğun elinden aldıklarını geri kazanma şansını ona mutlaka veriyordu... Sadece o şansı görmek yeterliydi... 
          Duru'ya çektirdiğim eziyetin son noktasında yaşadığım vicdani muhasebe de benim şansımdı... Eğer o gün, o yatağın üstünde kendime gelmesem ve Duru'yu bir daha tamiri olmayacak parçalara ayırsam şu an da ne halde olurdum düşünmek bile istemiyordum... 
          Yavru kedime sıkıca sarıldım... Ve her akşam uyumadan önce, her sabah kalkmadan önce olduğu gibi yine şansıma dua ettim...  
          -ÖYKÜ ODABAŞ/TUTKUNUN SIRRI (RAFLARDA...)

Gercek_Masallar'ın hazırladığı anket: https://docs.google.com/forms/d/1RWX9mfoGlaRTw-dh0rid5BxQP3yzzxr4zqZRnODJQZw/viewform?usp=send_form 
          Katılmayı unutmayalım. İyi günler :))

Oylamayı unutmayalııım :*
          http://www.utopikkizlar.com/ukgodulleri/extra_detay.php?id=336&oy_ver=ok

Eylül hoşgeldin kuzum :* 
          bak Semihim sana emanet ona iyi bak güzellik ;)

Kitabımızı oylamayı unutmayalıııım :)))
          http://www.utopikkizlar.com/ukgodulleri/extra_detay.php?id=336&oy_ver=ok