Yazacak, konuşacak çok şeyim var. Hani burama kadar geldi derler ya, orayı geçti gidiyor. Çok yordu beni artık bu gelip gitmelerin. Biliyorsun, ben boş veremiyorum. Dert oluyor içime. Hem ne istediğini bile bilmiyorsun sen. O da yetmiyormuş gibi, peşinden sürüklüyorsun beni. Hayatın boyunca yaptığın tek şey, birilerinin hayatına girip onlara umut dolu gözlerle baktıktan sonra defolup gitmek. Ayrıca söylemesem içimde kalırdı. Gitmeyi meslek edinmelisin, hakkını veriyorsun sen bu işin. Dinsizin hakkından imansız gelir derler ya, elbet yaşattıklarını yaşarsın sen de bir başkasında. O zaman anlarsın gitmenin ne ifade ettiğini. Olur mu olmaz mı bilmem ama, hani olur da pişman olursan, gelirsem aklına bir gece vakti; unut, düşünme bile beni. Ne gece, ne de ömür yeter artık ben de açtığın yaraların üzerini örtmeye. Uyu, geçer demiştin bana.. Uyu şimdi, geçer..