Göğüs kafeslerimin içinde saklayabilir miyim seni?

İnsanlar ne kadar acı çekerse o kadar yaşamış, ben ölümsüzüm. Hani derler ya "Baba sevgisi ile büyümeyen kızın elleri papatya değil, kan kokar. „ diye. Acıyı özetlemeye yetiyor mu? Annemi ve Babamı kaybettim demeye az önce yazdığım cümle yetiyor mu?

    Lafı ağzımızdan alan şarkılar var çünkü... Bizi biz yapan şarkılar. 
Bana' En sevdiğin şarkı nedir? ' diye sorsalar cevap vermiyorum mesela. Bu kişiliğimin karman çorman (çok karışık, düzensiz) olduğunun göstergesidir. Nasıl yani? Şöyle yani; hani müzik insanın kişiliğini belirliyor ya, ben seçemiyorum kişiliğimi belirleyen tek şarkıyı. Binlerce şarkı var kendimi bulduğum, binlerce hatıramın veya kişiliğimin  olduğunun kanıtıdır bu da.
  Bazen yabancı şarkılar oluyor kulaklığımda; bazen İzmir, Kordon 'da rakı masasında dinlediğim Orhan Gencebay' lar, Duman'lar, oluyor, bazense başkalarını dinliyorum.  
  Neden yabancı müzik dinliyorum, biliyor musun? Çünkü yabancı şarkılarda bir tek aşktan bahsetmiyorlar. Kendine güvenmekten, güçlü olmaktan, hayallerine inanmaktan ve hayellerinin peşinden gitmekten, kendin olmaktan, inandığın şeyden hiçbir koşulda vazgeçmemekten bahsediyorlar...
  Duman dinliyorum, çünkü ; her zaman bir parça siyahtır insanlar. Siyah tuvale bir fırça darbesi atmak istiyor ve Duman dinliyorum.
  Blues dinliyorum , klasik müzik dinliyorum, halk müzikleri (folk contry, etnik) dinliyorum, elektronik müzik dinliyorum, hip-hop (rap ve R&B) dinliyorum, caz dinliyorum, pop dinliyorum, rock dinliyorum, çok sapıtıyor çocuk müzikleri dinliyorum, dini müzik (ilahi, New age de dahil) dinliyorum, enstrümantal müzik dinliyorum, metal müzik dinliyorum, arabeks dinliyorum. Dinliyorum da dinliyorum...
  Müzik dinledikçe daha çok ortaya çıkıyor : 'dünya güzel bir yer değil.'... Bir şarkıda 'Seni üzmek istemiyorum, bu yüzden uzak duruyorum.' demişti. Üzseydi daha az üzülürdüm. Seni bağımlı yapacağım, müzik bağımlısı... Artık sen de bizden birisin.