Ezine osma

Bebeğim nerelerdesin

Kaldırıp attığım aşk defterinden;
          Anılar faslında kalansın artık.
          Yerin yok düşlerim, hayallerimde.
          Sen eksik kalansın, yalansın artık.
          Elini hiç bırakmayacağım demek kolay,
          Zor olan ne biliyor musun? 
          Bir kere tuttuğun eli gerçekten bırakmamak...

Bazı sözler vardır ki; denizin dibindeki gizli hazine sandıkları kadar dolu ve gizemlidir. Bazı sözler vardır ki tüm mücevherlerden daha kıymetli ve zengin hissettirir. Sen benim ziynetimsin.. kayıp hazinemsin...

Kötü bir ressamın,
          Titriyorsa kolu.
          Garip bir şairin düşünceleri,
          Kan dolu..
          

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım.
          Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar 
          Şu aranıp duran korkak ellerimi tut 
          Bu evleri atla bu evleri de bunları da 
          Göğe bakalım 
          Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım İnecek var deriz otobüs durur ineriz 
          Bu karanlık böyle iyi afferin tanrıya 
          Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun 
          Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam 
          Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım 
          Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda 
          Beni bırak göğe bakalım 
          Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım 
          Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum 
          Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi 
          Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor 
          Seni aldım bu sunturlu yere getirdim 
          Sayısız penceren vardı bir bir kapattım 
          Bana dönesin diye bir bir kapattım 
          Şimdi otobüs gelir biner gideriz Dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç 
          Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin 
          Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat Durma kendini hatırlat.