Arkamdan konuşanlar bir gün gelip yüzüme konuşacaklar ama yüzüme bakacak yüzleri olmayacak...
Taklitler aslını yüceltir.

İlkay'ın omuzları beni rahatlatmış içime huzur serpmişti adeta. Onun kokusu bana iyi geliyor ruhumdaki yaraları sarıyordu. Onun kolları belimi buldu. Sarmaladı beni ruhumu, bedenimi. Bir acı peyda geldi göğsümün hemen altında. Neydi bu acını sebebi? Acılarım omuzlarıma yüklenmiş onları bir anlığına bırakınca yakmış mıydı canımı? Hayır bu ruh, kalp acısı değildi. Bu İlkay'ın elindeki kanlı bıçağın eseriydi.
Karanlık geceler dilerim...
 #SESSİZ BİR YER