Siyah biriyim ben, hayallerinin göçüklüğünde evsiz kalmış. İçimde
bir evren var, sürekli genişleyen. Fikirlerimin doğru olduğuna inanırım,
savunurum. İnsanım, hatalarım var. Tutamadığım sözlerim var. Ben
yanlışım da, kim doğru ki?
Yazıyorum, içimde birikip gözlerimden akmaması için. Sinirimi, sitemimi,
nefretimi, özlemimi, aşklarımı yazıyorum. Sadece rahatlamak için,
içimden def edip atmak için.
Suskun biriyimdir, arkadaş ortamlarında konuşmam. İnsanları izlerim ve
gözlemlerim. İnsanları iyi analiz ettiğimi düşünüyorum. Öngörü ile
yaklaşıyorum, çoğu zamanda doğru çıkıyor. Sahte arkadaşlar yerine, hiç
olmaması daha iyi değil mi?