koralin

duygulandım

Ellerindi ellerimden tutan
          Ellerimdi ellerinden tutan...
          Bıraktığı anda ellerimiz ellerimizi
          Gökyüzüne vuracaktı gölgeleri ellerimizin
          Kimbilir kaç martılar halinde...
           
          Bir masada karşı karşıya
          Seyrederken dudaklarını senin,
          Dile gelmiş ilk Türkçeydik...
          Henüz başlamış külrengi bahar,
          Ne savaş, ne barıştık biz...
           
          Bu dünyaya yeni gelmiş bir diyar
          Manolyaya gece konmuş kumrular...

aydınlık neyin oluyor senin 
          gökyüzü akraban filan mı 
          beni bulur bulmaz gözlerin 
          şimşek çakıyorum yalan mı 
          yüzünde yalazını gezdirdiğin 
          saçlarından tutuşmuş orman mı 
          akla ziyan bir şey elektriğin 
          
          ayışığı mavisi dudaklarından mı 
          o ışık zenginliği mi giyindiğin 
          uzay tozları mı yıldızlardan mı 
          elime dokunduğu an elin 
          güneşler açıyorum sahi ondan mı 
          aydınlık neyin oluyor senin

ne korkuyorsun
          uyanıp geceleri
          ölüm yaşayacağını yokedebilir
          yaşadığını değil

şiir kitabı yazacağım!!

Her zaman , fakat bilhassa
          Beni sevmediğini
          Anladığım zamanlarda
          Görmek isterim seni de
          Annemin kucağından
          Seyrettiğim insanlar gibi
          küçüklüğümde...

güzel şiirim benim

505

üzerimde bir başkasının ceketi,
          yine de tanırsın biliyorum

Benim küçük gecemde 
          Rüzgar ağaçların yaprağına son kez süre tanıyor 
          Benim küçük gecemde viran olmanın korkusu var 
          
          Kulak ver 
          Karanlığın esintisini duyuyor musun? 
          Ben garipçe şu talihime bakıyorum, ümitsizliğe alıştım 
          
          Kulak ver 
          Karanlığın esintisini duyuyor musun? 
          
          Gecede, şu an bir şey geçiyor 
          Ay kızıl ve karmaşık 
          Ve her an düşme korkusu yaşanan bu damda 
          Bulutlar yaslı kalabalıklar gibi 
          Sanki yağmurun yağacağı anı bekliyor 
          
          Bir tek an 
          Ondan sonra hiç 
          Bu pencerenin arkasında gece titriyor 
          Ve yeryüzü 
          Geri kalıyor dönüşünden 
          Bu pencerenin arkasında bir bilinmeyen 
          Beni ve seni bekliyor 
          
           baştan ayağa yeşil olan sen 
          Ellerini, yakıcı hatıralar gibi benim aşık ellerime bırak 
          Ve dudaklarını, sıcak bir his gibi senden benim aşık 
          dudaklarımın okşayışlarına teslim et 
          
          Rüzgar bizi kendisiyle götürecek