`Jia

Acaba gelecekte nasıl bir hayat yaşayacağım? Hayallerime ulaşmış olacak mıyım? Çok merak ediyorum cidden. Keşke geleceğe gidip ön gösterim izleyebilseydik.

İnsanlar nasıl da kolay kalp kırıyor öyle. Ben karşımdaki kırılmasın diye her kelimemi özenle seçiyorum, yanlış olsa da yalanlar söylüyorum. Millet dobra dobra kalp kırıyor. Sorun bende galiba.

Annem neden her şeyi bu kadar sorguluyor?? Evet, konuşmuyorum onlarla. Konuşmayacağım da. Bana göre insanlar değiller. Bir süre konuştuk arkadaşlık yaptık ama olmaz. Onların normalleri benim yanlışım. Her şeye saygı duyabilirim ama onların o "normal" kabul ettiği şeye duyamam. Duymayacağım da. Hayatımda olmadıkları için de çok mutluyum. Saygısız, kendinin her dediğini doğru zanneden, asla hatalı olduğunu kabul etmeyen, başkalarının yanlışlarını arayan, birbirlerinin bile arkasından konuşan ve daha buraya yazmaya bile utandığım bir sürü şey yapan insanlar olmasın hayatım da ya. İstemiyorum. Onlarsız çok daha mutlu bir hayatım var benim. O yüzden her şeyi sorgulamayı bırakır mısın artık anne?

Ben hazmedip susuyorum da ruhum hiç hazmedemiyor, içimde bir yerlerde fırtınalar çıkartıyor. Bende o fırtınanın yağmurları gözümden taşmasın diye savaş veriyorum sadece.

En ağırı da yapmadığım bir şeyin yapmışım gibi telaffuz edilmesiydi sanırım. Ha birde; onun için yaptığım her şeyi görmezden gelmesi. Tamam, öyle olsun; bundan sonra hiçbir şey yapmam bende senin için. O zaman anlarsın belki diyeceğim ama zor gibi.

"Seni seviyorum..."