♡

Zuzum güzel kalplim...
          iyi ki varsın canımın içi, seni çok seviyorum ♡

Haha sanırım çöküyorum...
          Ama sorun yok.
          Ben her zaman toparlarım.
          
          Hayır bu sefer değil...
          
          Ama ben güçlüyüm, öyle değil mi?
          
          Hayır, sadece iyiymiş gibi davranarak kendini kandırıyorsun. :)

Her şey yavaş yavaş paramparça oluyor. :')

Otobüste deneme kontrol etmedik demeyiz artık. :)

Bir haftadır falan düşünüyorum böyle. Herkesten, her şeyden uzak. Hayatımdaki çoğu kişinin yalan olduğunu fark ettim. Bana sevgi sözcükleri düzen insanların umrunda olmadığımı fark ettim. Şimdi düşünüyorum da, yine kandırılmışım. Yine sevildiğime inanmışım. İnandırmışım kendimi. Ama günün sonunda, yine kendimle baş başa oturmuşum o balkonda. Günün sonunda benden başka kimse kalmıyormuş bana. Günün sonunda, ben bile kalmıyormuşum bana.

Çekilecek bir insan değilim. Takıntılarım var. Çok duygusalım. Hemen her şeye dağılabiliyorum. Çok düşünürüm, çok ağlarım, çok susarım. Çok konuşurum bazen de. Kendime kızarım genelde. Sürekli arıza çıkarırım. Kavgaların sebebi benimdir çoğu zaman. Kendime düşmanım ben, kendime.

Papatyalar farklıdır bayım. Seviyor sevmiyor diye kopartılacak kadar cesaretli ama kopartıldıktan sonra bütün ihtişamını ve güzelliğini kaybedecek kadar narindirler. Ve birde papatya seven kadınlar vardır. Onlar sizi sevecek kadar cesaretlidir bayım fakat kırıldıklarında paramparça olup toparlanamayacak kadar narin. Bir kadının sevdiği müziği ve çiçeği iyi bilmelisiniz. Sevdiği müzikle duygularını, sevdiği çiçekle kendini yansıtır bir kadın... Hele bir de o kadın papatya seviyorsa oturun ve düşünün bayım. O kadını nasıl daha güzel sevebilirim diye düşünün. Aşkı için narinliğini ve kırılganlığını bir yana bırakıp bir şeyler kanıtlamaya çalışırcasına, seviyor sevmiyor diye kopartılıp atılan bir çiçek. Daha ne kadar zor ve ihtişamlı olabilir ki bir sevgi? Daha ne kadar huzur verir sevilene? Eğer böyle bir kadın tarafından seviliyorsanız değerini bilin. Çünkü kalmadı o kadınlardan artık. Çiçeğin fiyatına değil anlamına, müziğin popülerliğine değil melodisine ve sözlerine bakan bir kadın varsa hayatınızda o kadını incitmek yerine sahiplenin. Benden size bir tavsiye bayım, sadece bir papatya bile mutlu edebilir kadınları. Siz sadece nasıl ve hangi müzikle armağan edeceğinizi düşünün...

Balkondasın, dizlerini kendine çekmiş, ağrıyan başını da yaslamışsın, öylece gökyüzünü izliyorsun. Kabullenmişsin geçmeyeceğini, farkındasın artık, bu olanların ne kadar can yaktığının. Elinden hiçbir şeyin gelmemesine mi kızıyorsun yoksa canını yakmalarına izin verdiğin için kendine mi? Arabalar, insanlar geçiyor balkonun önünden, şarkılar değişiyor; hiç birini fark etmiyorsun. Çok dalgınsın. Az önce bir yıldız kaydı fark etmedin. Anlam veremediğin bir yorgunluk ele geçirmiş seni. Üşüdüğünü hissetmiyorsun.

Üzgünüm, kırgınım biraz da yıprandım ama gülümsemeye devam ediyorum. Her şey göründüğünden daha karmaşık, göründüğü gibi değil göründüğüm gibi güçlü değilim kolayca dağılıyorum. Bir şeyler istediğim, beklediğim kadar iyi olmuyor. Herkes, her şey bir ilerleme içerisinde ama ben sadece bir andan diğerine geçiyor gibiyim görünürde her şey yolunda fakat uzun zamandır aynı yerde kalmış gibi hissediyorum.

Hakim yaşlı çifte sormuş: "Bunca yıldan sonra niçin ayrılmak istiyorsunuz?"
          Yaşlı kadın cevaplamış: "Hakim bey bir ay öncesine kadar aklımda böyle bir şey yoktu. Eşim bana bir mine çiçeği hediye getirdi, bende çiçekleri çok severim. Çiçek çok sulanması gereken bir çiçekmiş ve kocam düzenli aralıklarla sulanmadığında çiçeğin öleceğini söyledi. Ben kemik rahatsızlıkları olan bir insanım. Geceleri uykumdan kalkıp çiçeği sulamam gerektiği halde, bir gün fark ettim ki kocam bir kez olsun benim ağrıma rağmen gece kalkıp da çiçeği sulamadı. Bunun üzerine bende bu kadar düşüncesiz bir insanla yaşamamam gerektiğine karar verdim." 
          Hakim kadına hak vermiş; ama adettendir diye bir de adama sormuş: "Senin söyleyecek bir şeyin var mı?" 
          Yaşlı adam cevaplamış: "Eşimin anlattığı her şey doğru, tek bir şey dışında. Mine çiçeği çok sulandığında ölür. Karımın kemik rahatsızlığı var ve iyileşmesi için düzenli egzersiz yapması gerekir; ama eşim bunu yapmadığı için bende bu yalanı buldum. 'Çiçeği ölmesin' diye her gece kalkmak zorunda kaldı. O her uyandığında ben de uyanık olurdum, işini bitirip uyuduğunda gidip çiçeğin suyunu boşaltır, peçetelerle toprağını kuruturdum. Sonra da yatağa gelip bana bu güzel hayatı bahşeden, canımdan çok sevdiğim eşimi doyasıya seyrederdim."
          
          "Bazı sevgiler zaaftır."