felihya

          	
          	
          	Herkes masanın üstündeki bıçağı görmeye başlayana kadar masumdur, o bıçağa uzanmaya cesaret ettiğinde ise çoktan bir katildir.

felihya

          
          
          Eli tam kalbimin üstünde koskoca devrimler yaratırmışçasına yerle yeksan edici bir güç ile durmaktaydı.
          
          "Burası manolya bahçesi lakin durmaksızın kanıyorlar."  Diye fısıldadı.
          
          Gülümsedim ve avuç içimi göğüs kafesindeki isyankar atışların üzerine koydum.
          
          " burası kırmızı gül bahçesi lakin durmaksızın ağlıyorlar."
          
          Ve karanlığın haykırışında ortak melodilerin kuşağı parıldadı.
          
          "Çünkü çok fena seviyorlar ve o bahçeden vazgeçiyorlar."
          
          
          -Kim taehyung ve park jimin'e-
          
          
          
          

felihya

          
          ]~]
          
          Ben elleri kristal cam parçalarından kesilene dek kırılmış olduğunu fark edemeyen bir avizeydim.
          
          Ben gözyaşları porselen yüzeyinde küçük gölcükler oluşturana dek yere düşmüş olduğunu anlayamayan bir vazoydum.
          
          Ben özeldim belki,en önde olup dikkat çekendim lakin yine ben,
           Perdelerin ardındaki bilinmeyendim.
          
          Sen bunun ne kadarını bilebildin?
          
          
          ]~]

felihya

          
          
          " Neden hep siyah giyiniyorsun,Dera? "
          
          "Çünkü sevdiğim, ben Güneş'in görmezden geldiği korkutucu karasıyım,Ay'ın unutmaya çalıştığı öteki yüzüyüm.tüm renklerdeki mâdumî siyah askerim.ben sonum,herkesin dans ettiği son notayım.
          
          Nitekim öylesine siyahım ki ben, beni kaybettiğinde sen fena halde mezarlaşmış olacaksın."