femrez

bu adamı hatırlayanlar pro max’dir 

ne kalmış ki eskisi gibi. 

ne kadar denesem de değişmeyi, yeğliyorum geri çekilmeyi'
          
          
          –iz

ne kadar istemesem de yaklaşıyoruz sona gitgide. 

bomboş bir his bu, sandım kuruttum. 

hava morarmış, eser buluttan rüzgar. 

ne ipler benim elimde, hissizlik ilerliyor bedenimde. 

saklıyorum kalbimdeki çürükleri

siyahlara bürünmüşüm görünmemek için 

ve boşuna kanattım dizlerimi'