Şuan senin yaşadığını yaşıyorum
Birkaç gündür bunu görmezden geliyorum ama artık damarıma basmaya başladı bu duygu
Nasıl yeneceğimi bulamıyorum
Sanki ayağa kalkmayı unutmuş gibiyim
Bu uyuşukluk hiç üzerimden gitmeyecekmiş gibi
Bu his bana adamı hatırlatıyor
Kendimden soğuyorum
O enerjiyi veriyorum kendime
Biraz daha böyle devam ederse müdahale edememekten korkuyorum
Ve kendimden soğudukça
Bu kadar manâsız birinin
Gelipte bu kadar derinime girmiş olmasını kabullenmiş gibi hissediyorum
Bana yansıttığı o hayatsızlığı..
Ve yani o kadar kaybetmiş hissettirdiki
Fikrimden tiksindim
Zihnimi arındırabileceğim birçok yol biliyorum
Ama önümde sis var
Görüş açım bulanık
Ve göremediğim yolları çok eskiden aştığım için karmaşık girişini unutturdu bana katettiğim onca yol
Ben
bilmem kaçıncı defa
başa döndüğümü hissediyorum
Ve bu his bunca zaman verdiğim emeğin bi hiç olduğunu dokunduruyor
Dokundurduğu yer çok derin
Gururum
Ayaklar altında
Bu his
Tek değil hayır
Bu hisler
Beni gerçekten boğuyor
Bunaltıyor
Sıkmasını sürdürüyor
Ben son defa olmadığını bildiğim bu seferi sana açıyorum
Bu seferi de sana bırakıyorum
Aklımca
Ya da zannımca kendimi rahatlatıyorum
Bir çocuk arıyor gözlerim sanırım dinlemek için
Çocuk dertleri kafa dağıtır çoğu zaman
Kardeşim bu ihtiyacımı karşılayamaz
Annemi ve babamı hatırlatır bana suratı o yüzden
Yoksa o daha çocuk
Bencil olmalı
Asker mi olmalıyım
Fen bilimleriyle mi ilgilenmeliyim
Ülkenin hangisine daha çok ihtiyacı var
Hepsine çok var
Ama en çok hangisine
Ve yeterli olabilecek miyim
Olursam öder miyim borcumu
borçlu olduğum ecdadıma aileme vatanıma
Milletime
Nefret ediyorum ısınamadığım bu samimiyetsiz soğukluk hissinden
Isınamadığım gibi ısıtamadığım his
Eksik bırakılan her şeyden
Şimdilik
Belki uzun belki kısa bir süre için
Nefret ediyorum
Hayır bu büyük konuşmak değil
Zira hayatın bana getireceklerine karşı hazırlıksız olsam da beni bekletmesini bildireceğim hayata
Beklemezse hızlı olurum
Kurulur o denge
Değil mi