bazen mutsuz, bazen yalnız bazen ise ruhsuz hissederiz kendimizi bunun tek nedeni biz değiliz belki de çevremiz ve bizi kıran belkide bizim için artık bir anlamı olmayan insanlar için kendimizden , hayallerimizden vaz geçeriz ve aslında küçükken kurduğumuz hayaller asıl olan bizdik peki bizi aslımızdan vazgeçiren bu dünya mıydı yoksa içindeki insanlar mı ?
yada hiç bir ihtimale koymadığımız bizler mi?