كبرى

Yalnızca seni seviyordum 
          Fakat sen bunun farkında değildin..
          Olmasını isterdim fakat
          İmkansızdı bunu bilirdim... 
          
          

Çok özledim...

Elimi beş yerinden dağladı beş parmağın,
          Bağrımda da yanmadık bir yer bırakmadan git...
          Bir yarın göçtüğünü,çöktüğünü bir dağın
          Görmemek istiyorsan ardına bakmadan git!
          
          ....

Gözlerin gözlerime değince
          Felaketim olurdu Ağlardım
          
          Beni sevmiyordun bilirdim
          Bir sevdiğin vardı duyardım
          Çöp gibi bir oğlan ipince
          Hayırsız ın biriydi fikrimce
          Ne vakit karşımda görsem öldüreceğimden korkardım
          felaketim olurdu, ağlardım
          
          Ne vakit Maçka'dan geçsem
          limanda hep gemiler olurdu.
          Ağaçlar kuş gibi gülerdi
          Bir rüzgar aklımı alırdı
          Sessizce bir cigara yakardın.
          Parmaklarımın ucunu yakardın.
          Kirpiklerini eğerdin, bakardın
          Üşürdün içim ürperirdi
          Felaketim olurdu ağlardım.
          
          Akşamlar bir roman gibi biterdi.
          Jezabel kan içinde yatardı.
          Limandan bir gemi giderdi.,
          Sen kalkıp ona giderdin.
          
          Benzin mum gibi giderdin.
          Sabaha kadar kalırdın.
          Hayırsız ın biriydi fikrimce...
          
          Güldü mü cenazeye benzerdi.
          Hele seni kollarına aldı mı...
          Felaketim olurdu, ağlardım...

Ben bir Ayten'dir tutturmuşum
          oh ne iyi Ayten'li içkiler içip sarhoş oluyorum ne güzel
          Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin
          Biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor
          
          Şarkılar söylüyorum Şiirler yazıyorum
          Ayten üstüne
          Saatim her zaman Ayten'e beş var
          Ya da Ayten'i beş geçiyor
          Ne yana baksam gördüğüm o
          Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor
          
          Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz
          Günlerden Aytenertesidir
          Odur gün gün beni yaşatan
          Onun kokusu sarmıştır sokakları
          Onun gözleridir şafakta gördüğüm
          Akşam kızıllığında onun dudakları
          Başka kadını övmeyin yanımda gücenirim
          
          Ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz
          Bir kadehte sizinle içeriz Ayten'li İki laf ederiz
          Onu siz de seversiniz benim gibi Ama yağma yok
          Ayten'i size bırakmam
          Alın tek kat elbisemi size vereyim
          Cebimde bir on liram var
          Onu da alın gerekirse
          Ben Ayten'i düşünürüm, üşümem
          
          Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar
          Parasızlık da bir şey mi 
          Ölüm bile kötü değil
          Aytensizlik kadar
          
          Ona uğramayan gemiler batsın
          Ondan geçmeyen trenler devrilsin
          Onu sevmeyen yürek taş kesilsin
          Kapansın onu görmeyen gözler
          Onu övmeyen diller kurusun
          İki kere iki dört elde var Ayten
          Bundan böyle dünyada Aşkın adı Ayten olsun

Artık olan oldu bize
          Gelsen de bir gelmesen de
          Gelemeyiz biz yüzyüze
          Gelsen de bir gelmesen de
          
          Hep kendini çektin naza 
          Yok bahara yahut kışa
          Bıktım gayrı yaza yaza
          Gelsen de bir gelmesen de
          
          

ne söylesem buruk

Kendi kendine ardaşak kaçağı
          Arada bir bakınır ne yaptığına
          Süresiz kapılır tablolara yangelir
          Ve oturdu mu bir masaya
          Hakkını verir çay içmenin
          
          Bu adam kitapların uçlarına
          Çizilmiş itilmiş resim
          Korkmadan yaşar tebessüm gösterir
          Ağır başıyla nöbet alır
          Dağdan kaçar şehri çevirir
          Ve bırakır gönlünü bir tazı sıçramasına
          
          •|ACZ

“Anladım ki bütün bu yolculuk,
           kendimden kendime imiş...”

سنكله شو يله بر او طو ر و ب قو نو شه مادق.
          بر بر ميز ى كو ر مد ن يا شل نيو ر ز، فر قند ه ميسك؟
          'صباح د ين على