Diyecek çok şeyim yok. Kalabalığın tam ortasındayım ama sessizliği seviyorum. Çok fazla siyahım ama mavi yaşıyorum. Gerçekleri biliyorum, yine de çok hayal kuruyorum. Böyleydim, böyleyim. Bir de kolay vazgeçemiyorum sorun da burada zaten hep inadımdan kaybediyorum, kendi canımı yakıyorum. 

Bir de aklımı terk etmeyen kişiye bir şey söylemek istiyorum; 
"Gözlerim açıkken gördüğüm en güzel rüyasın."