Hayattan ilham alır yazılanlar. Birinin gülüşü belki yeni bir karakter oluşturur senin evreninde. Bir sarılma belki bir kapı aralar sonu gelmemiş bir hikayeye. Bir hitap ediş belki yeni bir defter açtırır. 
Anlayacağınız ilacı ruhun yazmak. Yazabilmek veya yazamamak yoktur lûgatında edebiyatın. Edebiyat huzur için vardır benim fikrimce. Bundandır yalnızken konuştururum karakterleri içimde.
Yalnız yürümem ben. Yanımda hep hayal dünyamdan biri vardır. Dün başı derde girdiyse hikayede, bana koşar. Akıl veririm. Ne yapacaksın..

Kendin için yaz. Okurlarsa paylaşırız mutluluğu. Okumazlarsa sen mutlu ol yine. Bugün de içimde kalmadı dünya. Kağıdıma döktüm. 

Unutmayın. Yazınca yazar olmaz insan. Yazınca huzur bulur.

Sevgi ve saygılarımla...