fezadakiemd

Selamlar büyüyorum bu uygulamayı kullanmaya başladığımda 12 yaşlarında idim 6. Sınıfa gidiyordum ve o kadar net hatırladığım bir sahne var ki sınıftayım elimde telefon öğretmen masasının üzerine oturmuş heyecanlı heyecanlı evlilik okulu okuyorum şimdi 20 yaşımın son demlerindeyim .... Şehirinde öğrenci evimde odamda köşeme çekildim ışıklarımı kapattım ve bu şehirdeki garip büyümeye dair hüznümü yudumluyorum bence insanın yaşamaya dair en zor evrelerinden biri olan ergenliğin en zor kısmını aştığımı düşünüuorum illaki zor zamanlar olur ama bence en zorları geride kaldı rabiayı tanımaya başladım mutsuz da olsam bu kızı sevmeyi bu kıza bakmayı öğrendim ben bu kızın mutsuzluğunu dengesizliğinin arada yaptığı geyiği gırgırı sevdim detaylar çok da mühim değil ben seviyorum işte bu yeter her yaşadığım hayat duvarıma koyduğum herbir olay tuğlasıyla inşa ettiğim bu eğri büğrü pek de nizami olmayan duvarı sevdim ben bu satırları yazarken zehra çiçeğim gelmiş in de bi beş dakika göreyim dedi way anam babam bee inip geldim sonra ev arkadaşıma minik bir koçluk yaptım ona yaptığım koçluk o kadar etkiliydi ki galiba kendim de bi süre ders çalışıcam tekrar gelirim oççagal

fezadakiemd

Selamlar büyüyorum bu uygulamayı kullanmaya başladığımda 12 yaşlarında idim 6. Sınıfa gidiyordum ve o kadar net hatırladığım bir sahne var ki sınıftayım elimde telefon öğretmen masasının üzerine oturmuş heyecanlı heyecanlı evlilik okulu okuyorum şimdi 20 yaşımın son demlerindeyim .... Şehirinde öğrenci evimde odamda köşeme çekildim ışıklarımı kapattım ve bu şehirdeki garip büyümeye dair hüznümü yudumluyorum bence insanın yaşamaya dair en zor evrelerinden biri olan ergenliğin en zor kısmını aştığımı düşünüuorum illaki zor zamanlar olur ama bence en zorları geride kaldı rabiayı tanımaya başladım mutsuz da olsam bu kızı sevmeyi bu kıza bakmayı öğrendim ben bu kızın mutsuzluğunu dengesizliğinin arada yaptığı geyiği gırgırı sevdim detaylar çok da mühim değil ben seviyorum işte bu yeter her yaşadığım hayat duvarıma koyduğum herbir olay tuğlasıyla inşa ettiğim bu eğri büğrü pek de nizami olmayan duvarı sevdim ben bu satırları yazarken zehra çiçeğim gelmiş in de bi beş dakika göreyim dedi way anam babam bee inip geldim sonra ev arkadaşıma minik bir koçluk yaptım ona yaptığım koçluk o kadar etkiliydi ki galiba kendim de bi süre ders çalışıcam tekrar gelirim oççagal

fezadakiemd

Yıllardır ruhuma iyi gelen boğulduğumda bana liman olan tek uygulama burası bambaşka hayatlara dalmak içimden taşanları yazmak seviyorum bu uygulamayı bu uygulamayla büyüdüm nerdeyse beni ben yapan hurmaların çoğu burdan belki bi gün bahsederim bu hurma olayından çok uykum var iyi geceler

fezadakiemd

Aylar olmuş buraya uğramayalı yanımda kalem kağıt olmadığı için sarıldım klavyeme içimden taşanları yazmak belki de yazarken kendimle sohbet etmek istedim bugün odamın camının karşısına minicik bi kuş kondu kuşla birbirimize hayretler içerisinde baktık ben ona imrendim belki oda bana acımıştır bilinmez kuşla birbirimize tam beş adet müzik dinlememe yetecek bir süre boyunca bakıştık jane maryam valse ve bugünün en favorisi voila dinledim sözler anlamsızdı ama o çığlığı ruhumla dinledim anlamlandırmaya çalıştım aslına bakarsan kimseyle aynı dili de konuşmuyoruz gibi geliyo bana umarım aynı dili konuştuğumuz insanlara denk geliriz kuşla bakışma süremizde dedim ki acaba uçamıyor mu neden orda yalnız mı neden benimle sorguladım durdum bi sorunu mu var acaba diye meğer sadece beni izliyormuş minik kuşumla konuştum durdum odamı gösterdim dedim ki baak beğendin mi kafesimi biz insanlar bu kafeslerde yaşıyoruz bu kafeslerden edinebilmek için ruhlarımızı bedenlerimizi bu kafeslere koyuyoruz bize verilen koskocqman bir ömrü iki tane kafes almak için heba ediyoruz bak beğendin mi ben kuşlardan korkuyorum minik kuşum biliyo musun belki de benim kanatlarım kırık olduğu için sahi minik kuşum benim kanatlarım ne zaman iyileşecek ama minik kuşum bu kafa senle olduğu sürece kanatların da olsa kâr etmez dimi bugün annanemgile geldik yanımda ne kalemim ne de bir kağıdım vardı ben de birazcık yazmak istedim benim güzel klavyem iyi geceler ✨ ⏰

fezadakiemd

Aşık olmak istiyorum aşık olduğum adamla evlenmek istiyoeum benim kalbim yok mu acaba ne zaman gelicen bilmiyorum ama şimdi şu karmaşada iyi ki gelmedin daha ben kendimi sevmeyi öğrenemedim ki sevgilim seni o kadar büyük özlem heves ve her duyguyla bekliyorum ki nerdesin adın ne kiminlesin bilmiyorum ama seni çok merak ediyorum omzuna başımı koyup rahat şekilde sarılabileceğim sakince oturup sadece susabaileceğim beni gözlerimden tanıyan yeri geldiğinde sakin bir deniz yeri geldiğinde ürkütücü bir okyanus seni daha tanımadan o kadar özlüyorum ki bazen birileeiyle konuştuğumda ya da karşılaştığımda diyorum ki hayır bu değil demekki daha gelmedi seni içimde öyle bir özlemle hissediyorum ki sevgilim gözlerin ne renk bilmiyorum ama adım kadar eminim ki gözlerine baktığımda hissedeceğim seni deme ki nasıl insan ruhunun parçasını tanımaz mı ömrüm bir tanem daha beni bulmanın zamanı değil biliyorim ama başklarinı sevme olur mu kalbindeki ruhundaki vücudundaki tek kadın ben olayım lütfen kalbim çok kırık ruhum boğulmuş halde çok mutsuzum sevgilim kalbim çok acıyo çok bunu yazarken gözlerimdwn yaşlar istemsiz akıyo ne zaman gelicen kalbimden de öper misin saçlarımdann nazikçe de dokunur musun bana kucağında uyut masallar anlat olmaz mı sevgilim 

fezadakiemd

Buraya uğramayalı baya zaman olmuş kalbimin üstünden buldozerler inşaat kamyonları daha nicesi geçti verilen sözler belki tutuldu belki de unutuldu bilmiyorum sadece o zamanlar burda kendime yeminler ederken dinlediğim müzik tekrar kulaklarımda camı açtım odamda çok hoş bir ıslak toprak kokusu var hafif esiyor ve üzerime pikemi çektim sakinliğin sessizliğin karanlığın verdiği huzurun içerisine gömüldüm ben yurda gitmeden önce ne odamın ne evimin kıymetini bu kadar bilmezdim biliyo musun mesela ortopedik olmayan bir yatağa hiç yatmadığım için yıllardır yattığım yatağın bu kadar rahat olduğunu bilmezdim mesela odamda ışıkları kapatıp oturmanın verdiği mutuluğun beni yaşattığını bilmezdim mesela ha şimdi oranın da kendine göre verdiği bir hayat dersi var çamaşırlarımı yıkamayı dolabımı düeltmeyi kendim yiyebileceğim şekilde alışveriş yapmayı şu an yazmaya gerek görmediğim ama beni büyüttüğünü bildiğim tonlarca mesele