itsay

Dağ başında 2. yıl... kaldı bana 2 yıl daha umarım hızlı ve güzel geçer kalan zamanlar...

seyir defterini başkası yazsın
          kubbeli çınarlı mavi bir liman
          beni o limana çıkaramazsın

yanılmış bir kapıyım simsiyah
          kendi üstüme kapanıyorum
          seni paris'te kaybettim 
          yanlış yerde arıyorum
          bozduğum her saat
          içimi büsbütün daraltıyor
          hiçbir mutluluğum kalmadı
          ne bıraktıysan harcadım
          ingre bruckhart, resimlerine bakamıyorum

başıma binbir bela gelir bu ruhumun yüzünden, ben onun gönüllü işçisi...

Ben içeri düştüğümden beri, güneşin etrafında on kere döndü dünya
          Ona sorarsanız: "Lâfı bile edilmez, mikroskobik bir zaman."
          Bana sorarsanız: "On senesi ömrümün."

''Bir gün bulacaksam bile parça parça bulmalıyım seni. Ayaklarını Afrika'dan getirip bir kağıt üzerine yapıştırmalıyım, saçların Sibirya'da olmalı, dudakların Çin'de. Gözlerin Hindistan'da bir mabudun gözleri olmalı, ellerin İtalya'da bir heykelin elleri. Bulsam da seni parça parça bulmalıyım.
          
          Yine de bir yerin eksik kalmalı.
          Yeniden yollara düşmeliyim, onu aramalıyım.
          Ve tam seni tamamladığım anda ölmeliyim."
          

dünya uyuyanların uyutulduğu,uyumayanların hapsedildiği,hapsedilmeyenlerin öldürüldüğü bir gezegendi.

off kabk da geri gelmiyor. hayat neden bu kadar kötü kalpli...

bize de güzel günler gelecek mi bir gün

sen ol da ister yâr ol ister yara, lütfun da başım üstüne kahrın da