Simdi aklima ferdi ozbegen gunduzum seninle calarken dank etti, buraya da ani kalsin diye yazacagim
Beni parcalayan, yaralayan ve her gece aglatan bir adam seviyordu. Nasil deli divaneydik birbirimize, ben o zamanlar oyle hissediyordum tabii, duygularim gencligimin heyecaniylaydi, merakla kavruluyordum sadece. O 1950'lerdeki aski yasatti bana, sahaflarda bulunan o eski ciftlerin fotograflari gibiydik, birbirimize mektuplar da yazardik ama olan oldu yollarimizi ayirdim. Kendimi ondan daha cok seviyordum, bencildim de. Yillarimizi bir daha acilmayacak sekilde yaktim gitti. Unuttum, ozlemiyorum.
Ama o, biliyorum ki ileride bir raki sofrasinda belki, esiyle dostuyla, bu sarkida beni hatirlayacak. Uzulmuyorum bu duruma ama gozlerimi de dolduruyor anlamsizca. Bana kaldiracak kadehleri olacak, benim ise hicbir seyim. Askimizi da saklamadim, anilarimizi da. Bunlar olmadan mutluyum. O ise askimizi bir sir gibi saklayacak sanirim hep...