agre

aşığın dilinden anlar dediler,
          sevenin halinden bilir dediler,
          aşığa istanbul cennet dediler,
          onlara inanmasaydım keşke..

Geçmişin gölgeleri tekrar ve tekrar bana çarpıyor ama
          Onlardan kurtulmaya çalıştıkça daha çok bana yapışıyorlar
          Ama yine de istiyorum, nerede olursan ol seni bulacağım
          Yarınki biz için

Belki o zaman
          Biraz
          Yalnızca şu kadar önünde durabilecek cesaretim olsaydı
          Her şey daha farklı olur muydu?

Korkuyorum
          Bitkinim
          Çok korkuyorum
          Beni yine sonda bırakacağından
          Yeniden maske takacağım ve seni görmeye geleceğim.

"Ne mi değişti?" Diye tekrarladı, saçlarıma uzanıp arasına dudaklarını bastırdığında, aynı anda gözlerim de kapanmıştı. "Eskiden dünya umurumda değildi," diye fısıldadı ikimizi de yakıp kül eden bir ses tonuyla, dudaklarının hissiyatı bir süre maviliklerimin arasından ayrılmadı. "Şimdi dünyam, bir insan benim.

Ne kadar çok söylersen, o kadar biliyorum
          Nereye gidersen git, ben takip ederim
          Ellerimi tutman için sana yalvarıyorum
          Planlarımı boz, bu benim adamım   https://open.spotify.com/track/3Uo7WG0vmLQ07WB4BDwy7D?si=6be3d59e2aeb4c17

Kartlardan yapılmış bir ev, ve içinde biz
          Sonu görünüyor olsa bile, yıkılacak olsa bile
          Kartlardan yapılmış bir ev, aptal gibiyiz
          Bu kibirli bir rüya olsa bile, biraz daha böyle kal

Bunu bir alışkanlık gibi söylüyorum
          Sonuna ulaşamayacağız
          Öyle olsa bile, umuyorum ki
          Sen yanımda olduğun sürece iyi olacağım

Olabileceğim her şeyden korkuyorum
          Aklım yabancı bir ülke gibi geliyor
          Kafamın içinde sessizlik çınlıyor
          Lütfen,götür beni, götür beni,eve götür beni

Mükemmelsin ve benim tek yolumsun
          Ateş üstüne ateş