içten içe çok korkuyorum ama bunu kendime gizlemeyi tercih ediyorum. her şeyin güzelleşeceğini bilsem de ya yapamazsam korkusu içimde çok fazla var. ya her şey hiç toplayamayacağım kadar mahvolursa? büyümek canımı hep yakıyor ve ben nelerle, hangi acılarla karşılaşacağımı tahmin dahi edemiyorum. kendimi bu acılardan koruyamayacağımı biliyorum çünkü kaçmak yerine yaşamayı tercih ettim bilinçli bir şekilde. çekeceğim acılardan, hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağından korkuyorum. tutunduğum tek şey ise ne kadar acı çekersem çekeyim mücadele edebilecek güce sahip olduğumu bilmek. içimde çok kötü bir his daha var ama hiçbir şekilde dile getirmeyeceğim umarım olmaz. umsrım çok çalışıp çok öğrendiğim, kendimi geliştirdiğim, daha çok sevdiğim bir yıl olur. ailemi çok seviyorum onlardan uzaklaşma düşüncesi canımı yakıyor. birkaç yıl öncesine kadar onların benim canımı yaktığı gerçeğini unutturacak kadar hem de. çok seviyorum