mavi

Şuan da çekilmez bir haldeyim
          Yorgun, uykusuz, hüzünlüyüm...

You are not free as much as me...

I'm not tired if it's about you.

"Fort comme un Turc"

Bize düşen, düştüğümüz yerde beklemek oldu hep.
           
          Bekleyecektik ve beklenenler asla gelmeyecekti. Gelecek dedikleri şey, olmayanlar, gelmeyenler ve kaybedilenler üzerine inşa edilecekti.
           
          Soğuk, karanlık, yalnız ve tedirgin koridorların çatlak duvarlarına asılmış
          birer gölgeydik bu hayatta.
           
          Bir fotoğraf kadrajının dışında bırakılmış sevimsiz bir detay,
          devam zorunluluğu olmayan sıkıcı bir derstik.
           
          Öğrenemediler.
           
          Onlar bizden vazgeçtiler.
          Vazgeçtiler ve kazandılar.
           
          Biz kaybettik. Yine de vazgeçmedik.
          Her seferinde daha güzel kaybettik.
           
          En güzel biz kaybettik...

Her şeyi göze alanlar, aysız bir gece vakti yalnız kabı kacağı, tası tarağı, yatağı yorganı değil; ellerindeki nasırı, soludukları dağ kokusunu, içlerindeki sesleri, dedelerinin anlattıkları göç hikayelerini, yaşayıp biriktirdikleri ne varsa güçleri yettiğince yüklediler kamyona. Ama kamyona yüklediklerinden daha çoktu geride bıraktıkları. İnsan çocukluk vatanının ne kadarını sırtlanıp nereye kadar sürükleyebilirdi ki onu.

When, when the fire’s at my feet again And the vultures all start circling They’re whispering, “you’re out of time.” But still, I rise This is no mist...