Merhaba ben hayalet. Kendime böyle hitap etmemin nedeni varlığımın ciddi anlamda yok sayılması. Söyle örneklendireyim mesela bir grup arkadaşlarımla oturuyoruz diyelim muhabbet gırgır şamata kopuyoruz ben o arada konuşmaya atılsam takmazlar gitsem takmazlar konuşmasam takmazlar yani öyle beni takmazlar , dertlerini paylaşmaya gelirler anlatırlar yardımcı olabileceğim bir durum varsa yardımcı olurum ama yoksa çözüm üretmeye çalışırım sonuç olarak bir yolunu bulmuş oluruz . Ben dertleşmeye gidince kimse takmaz . Benim geçmişe ait takıntılarım vardır . Çünkü ettiğim bir yeminden dolayı beni seven beni dinleyen beni insan yerine koyan bir kişiyi çok üzdüm ve bu beni cidden çok üzüyor ve her gün ama her gün geçmişe dönüp bu hatayı düzeltmek istiyorum ama dönemiyorum ona karşı dürüst de olamıyordum ta ki bu güne kadar artık dürüstüm ama artık o yok oda beni artık takmıyor umursamıyor görmüyor benim dediklerim  umursamıyor. Bu yazıyı kimsenin okumayacağını da biliyorum ama içimi dökmek istedim he bu arada benim en iyi dert ortağım Duvarım sağ olsun beni yıllardır dinliyor arada tartışıyoruz ama olsun o beni terk etmiyor en azından. Belki bir kerede olsa okur Seni seviyorum geçmişe döne bilseydim eğer tek döneceğim tarih 2011 yılı olurdu. Sana gerekli ilgiyi veremediğim için özür dilerim Seni cidden seviyorum belkide kendinden çok belki  annenden  de çok seviyorum ...