frazansa
geçmiş zamanların bilinmeyen diyarlarında yalpalayan ayyaş bedenim sızlıyor soğuktan.
ellerimi tutacak tek bir parmak bile yok. eskiden sevdiğim küçük parmakların yok artık.
frazansa
frazansa
help, i lost
myself
again.
frazansa
eski zamanlara geri dönemez miyiz; senin beni kendimden çok sevdiğin zamanlara yani.
yeniden tutamaz mısın ellerimi, sıkı sıkıya. beni ne kadar çok sevdiğini göstermek için elinden gelenin en iyisini yapacağına söz veremez misin yeniden?
laviposa
frazansa
yolunu kaybetmiş kar tanesi havada ne kadar asılı kalabilir?
frazansa
yere düşünce su damlasına dönüşüyor ama havada kaldığı süre boyunca ne kadar o eşsiz hâliyle durur?
frazansa
hiç bilmediğim bir yerde olmak isterdim şimdi. ama bu bilmediğim yerde, deniz de olsun. sevdiğimin dizlerine uzansın, içindeki tüm düşüncelerin birbirine dolandığı başım; ciğerlerime buyur ettiğim her nefeste hem tuzlu denizin, hem de sevdiğimin kırgın papatyaların özünden çıkmış kokusu dolsun içerime.
bir de isterdim ki, kadife yumuşaklığındaki parmaklarımı parmaklarıma dolansın. okşadığım her eklemde parmak izim onun izine dönüşsün. arada bir sımsıkı tuttuğum eli, öpmeye kıyamadığı dudaklarıma götüreyim, kutsansın bu aciz dudaklar o ellerin dillere destan güzelliğinden.
sakinolbebis
yalnış anlaşılmak istemem ama sanırım sende benim gibi kendin yazıyorsun değil mi? özellikle bu yazılanı çok beğendim. hislerimin tercümanı olduğun için ben sana çok teşekkür ederim.
frazansa
@sakinolbebis ah.. utandırdın beni akşam vakti. çok ama çok teşekkür ederim. güzel duyguların ve yorumların için minnettarım ve birilerine ulaşabilmiş olmama çok sevindim. tekrardan, teşekkürler.
sakinolbebis
gerçekten, sana bunu ciddi söylüyorum çok ama çok beğendim. çağrışımların insanın kalbine oturuyor.
laviposa
hanim hanim
laviposa
baklava fıstık baksana fıstık