cemre

boguluyorum

selam. aslinda saat 12’yi gecti ama canim su an yazmak istedi. dun tam 7 sene oldu. gozumun onunden takvimin yapraklari geciyor. gercekten yazmasi, soylemesi o kadar kolay ki. alt tarafi 7 sene. aslinda diyorum kendime artik gecmise takilma onune bak diye ama insan yapamiyor bazen. bazi acilar bize oyle buyuk geliyor ki altinda ezilip kaliyoruz. paylastiklarimdan bellidir baba sevgisine ac bi kiz cocuguyum. yani kendimi bildim bileli boyle. evet bana her seyi altin tepsiyle sunmadi. yine Allah razi olsun hic bi zaman maddi destegini kesmedi. basimi sokcak bi evim var cok sukur ama sevgi, ilgi konusunda karsimda hep bi duvar gibi dururdu. 19 yasindayim hala merak ederim icinde bana karsi hic mi sevgi yok diye. neyse konu o degil. konu e. daha 13 yasinda kucucuk bi kizin hayallerini, umutlarini, hayatini calan e. hakkim asla helal degil. dirisi beni, ölüsü cenneti gormesin. su an bi kizi var. hani derler ya kimse yasattigini yasamadan olmez diye. kizindan degil ama umarim ondan cikar yasadigim aci. bazen bazi seyleri yaparken ne yaptigimizi fark etmeyebiliriz. biri karsimiza gecip sen bunu yaptin ama bu iyi bi davranis degildi dediginde anlariz bazen gercekleri. evet gercek hep ordadir. hep bizi izler. sadece biz bazen onu gormezden geliriz. kimine gore yasadigim o kadar da buyutmemem gereken bi olay kimisi de nasil dayanabildin diyor. 13 yasindaki cemre nasil dayandin? upuzun saclarina neden kiydin? ben seni korumak icin sessizlestim, icime kapandim, sadece sana cevrildi gozlerim. belki de suclu benim eger oyleyse de senden cok ozur dilerim. hak etmedin.
          
          aninin olum tarihi 23/01/18. olum yeri, kucuk bir kizin kalbi, bedeni.

nasilsin

arkadaslar merhaba. ben cemre. yine boguldugum dusunceler icerisinde oldugum icin buraya geldim. oncelikle sunu soylemeliyim ki buraya hep aci cekiyormusum gibi seyler yazdigimin farkindayim. merak etmeyin, hep aci cekmiyorum. gulup eglendigim zamanlar oluyor ama insanoglu nedense mutlu oldugu zamanlari degil de uzgun oldugu zamanlari paylasiyor gibi geliyor bana hep. kafamda dusunceler cirit atiyor. nerden basliyacagima bi turlu karar veremiyorum. aklimda cok guzel planlar var ama ne siraya koyabildim ne de bi adim atabildim. psikologa gitcektim ki annemin bile izni var. cok da istekliydim gitmeye ama bi turli arastiramiyorum, bi turlu adim atamiyorum. kafam patliyorken fiziksel hastaliklar ayri yerden zorluyor ve ben bunaldim gercekten. hicbir seye halim yok bi yandan. kimsenin elimi tutmasini beklemiyorum, kendi elimi kendim tutarak ayaga kalkmak istiyorum ama bunu da yapamiyorum :) durumlar biraz karisik, duzelmesi icin en yakin zamanda cabalamaya baslayacagim. uyuyamasam da uyuyabilenlere iyi geceler :) 

endisesi yarindi, bugun öldü

uzun zamandir bir sey yazmiyordum buraya. cok sey degisti arkadaslar. ben degistim, hayatim degisti, dusuncelerim hizla degisti, zaman hizla gecti. eskisi gibi kitap okuyamiyorum. eskisi gibi eglenemiyorum. daha 18 yasindayim, universiteyi tutturamadim onun yerine ise basladim. ilk basta is hayati tadi guzel bi cilekli sakiz gibiydi daha sonradan ise tadini kaybetmis cilekli sakiz. bi kere korkumla yuzlestim. daha sonra ondan kose bucak kactim. her zaman ki yaptigim gibi. birileriyle konustum, ozendim arkadaslarimdan. onlar konusuyor, bulusuyor, ben niye yapamiyorum dedim ama sonra bunu da yenemedim. konusmasina konustum ama sıkıldım mesajlara gec dondum bakmadim ve bulusmadim kimseyle bulusamadim. ne kadar olumlu bakmaya calissam da hicbir sey yolunda gitmiyor ve bu ne zaman duzeliyor inanin bende bilmiyorum ki eminim bunu 40 yasindaki bi insan bile daha bilmiyordur. eminim cogumuz boyle hissediyoruz ama yine de boyle hissetmemizin sebebi de yine bizleriz. soyleyecek, anlatacak, konusacak cok seyim var ama artik guzel cumlelerim de yok. tamamiyla bombos bi insan olup ciktim, emegi gecen herkese sonsuz tesekkurler. cemre artik boyle yasamak istemiyor.

abi neden bilmiyorum ama bazen diyorum ki kendimle sadece ben dalga gecebilirim baska biri saka da olsa bir sey diyince garip hissediyorum

hiç hissetmedin ne kadar kırgın olduğumu. 
          cenaze taşımak gibi ölü bir ruh taşıyorum içimde.
          köşeye geçmiş, yüzü duvara dönük bir çocuk gibi ağlayasım geliyor, bilmiyorsun. 

knk bayadir merak ediyorum bio nerden

keske seninle her hangi bir yerde her hangi bir zaman diliminde karsilikli otursak ama sen beni hic gormesen ben seni saatlerce izlesem..