Eksik ruh halini hala bulamayan,bir mutlu,bir mutsuz,mutsuzken kimseye belli etmeyen karmakarışık bir hayat yaşıyorum.Hayattan nefret ediyorum bazen seviyorum.Susmanın en büyük kendini anlatma biçimi olduğuna inananlardanım.Yalnızlığı seviyorum yada yalnızlıkda kaybolanlarım.Kitapları seviyorum çünkü onlar benim yaşayamadığım hayatlarım,söyleyemediğim cümlelerim,gerçek olamayan hayallerim.Eğer hala şansınız varsa yaşayın,umut edin,susmayın,hakkınızı savunun,altta kalmayın,hayal etmekten vazgeçmeyın. Hayallerde yaşayın aslında. Eğer gerçekte var olamıyorsanız hayalleriniz de var olun. Mutlu olamıyorsanız hayallerinizde mutlu olun. Kitaplarda kaybolun mesela.Kimse sevmezken kitap okumayı siz hayatınızın merkezi yapın.Herkesten farklı olun.Okumak için okumayın.Gerçek olamayan hayalleriniz için okuyun.Olanlara kendi hayatınızda oluyormuş gibi sevinin.Kitap okumayanlara acıyın bu zevkleri tatmadıkları için.Kimse için kendinizi değiştirmeyin, kimse de siz için değişmesin.Hayatı olduğu gibi yaşayın.Ben yapamıyorum.Siz yapın.Mutluluğun peşini bırakmayın.Hayal etmekten de vazgeçmeyin. En önemlisi kitapları bırakmayın.