O pisarce (albo kimś, kto przypadkiem coś napisał): Piszę bo chcę, ale jestem zbyt leniwa by skończyć. Nie wiem, czy ta historia ma sens, ale próbuję go tam znaleźć - czasem w dialogach, czasem między słowami, a czasem w zupełnym milczeniu (którego czasami nie lubię). Lubię pytać o rzeczy, które trudno wyjaśnić, i tworzyć światy, które niekoniecznie mają rację bytu (bo czemu nie?). Zaczęłam pisać, bo miała za dużo herbaty, którą uwielbiam (proszę bez cukru), i za mało planów. Nie wiem, dokąd zmierza ta historia, ale udaje, że wszystko było zaplanowane (bo po części było). Przecinki mają wolną wolę. Dialogi są ważniejsze niż fabuła. Prawdopodobnie nigdy nie skończę tej książki (ani żadnej), ale hej - przynajmniej dałam jej tytuł. To już coś (nawet jak bezsensowny).   [z Chat GPT + moje odrobinkowe preróbki]    PS. Uwielbiam robić błędy ortograficzne (moje ulubione).