Bazen delicesine haykirmak istiyorum ne haykiracagimi bilmeden haykirmak istiyorum. Ne haldedir belli değil. Dün mutluyken bugun hüzünluyum. Ne garipsin be hayat bir güldürup bir uzuyorsun. Benimle alip veremediğin ne peki? Onu da anlamıyorum. Bazen hiç birşeye anlam veremiyorum. Beynimi kiraya veriyorum sanki. İnsan bir kere acıya alisinca geriside geliyor. Gülerken bile içinin kan agladigini hissebiliyorsun. Anlam veremediğim trilyon tane konu var. Hayır birakin birlikte uyumayi bunca insab varken ben neden mutsuzum? İsyan etmiyorum katiyen yanlış anlamayin. Bu içimden gelen bir sorgulayis. Niye hala uyanigim onu da bilmiyorum . Işıklar kapalı elimde bir sigara içim dokulmeyi bekleyen soba misali. Düğün yeri gibi ışıklar saçıyor acılarım etrafa. Onu bunu bırakalım da ya şarkılar sonumuz olacak ya şarkılar başka çıkış yolu yok bunun. Kimisinin tavan olur çıkışı kimisinin sigara kimisinin hisleri kimisinin aşkı. Sonuçta hic birinin çıkışı yok. Siz siz olun hata yaptığınız da pişman olmayın. Bundan da ders aldım deyin. Bırakın geceleri içiniz soba külü,ya da düğün isiklandirmasi gibi olsun hisleriniz açık kalsın acılarınız faturasi bize kesiliyor nasıl olsa..
Soba kulum olma,içimde ki hunharca yanan düğün ışığı gibi yanan o hislerim sana yansın yeter..
