Bizimde hayallerimiz, olmasını istediklerimiz vardı. Her gece başımızı yastığa koyduğumuz zaman düşlediklerimiz, dilediklerimiz. Ama sanki hepsi bir anda kağıt gibi elimizden uçmaya başladı. Uğraştık, çabaladık yakalayabilmek için. Dört bir yanı aradık, ama bulamadık. Kağıt gibi buruştu. Hayallerimiz, düşlerimiz, dileyip de umut ettiklerimiz...
Hepsi ellerimizden kayıp gitti. Kağıttan hayaller dedik onlara. Onlar bizim yaşamımızda ki yumrulardı. Onlar bizim hayata tutunma çabamızdı. Yok oldular. Biz de, hayallerimizde, umut ettiklerimizde...
-KAĞITTAN HAYALLER-