gececiben158

Herşeyden nefret ettim seni sevdiğim kadar ben

Yağıyor üzerime insafsız yağmur 

Gitme bu gece benimle kal
          Yanıma sokul bal gibi düşlere dal
          Tebessümün tutunduğum kırık bi dal
          Bana fazla bu sevginin üstünü al
          Bekle bu gece benimle kal
          Yalan olsa da biraz umudum var
          Sona geldiysek al başa sar
          Iki kalp bir mezar bu aşk-ı masal

Çünkü babasızlık hiç iyileşmez
          Beni niye sevmedin baba
          Bana kaç kere ağladın baba
          Niye sevmedin beni
          Anne babam beni niye sevmiyor
          Sen yoktun baba 
          Kızım ben sizi seviyorum dedin mi
          Kızım ben size güveniyorum
          Size inanıyorum dedin mi
          Belki zamala sever bana kızım der beni bağrına basar
          Başına dert olmadığım için mi sevmiyorsun baba
          Benim niye babam yok 
          Niye nefret ediyorsun benden bu kadar baba
          Yaşıyor gibimiyim sence baba 
          Keşke bizi sevseydin baba

Hep Kimliksizlik Giyindim Üstüme
          Hiçlik, Var Olmak Için Kullanır Bedenimi 
          Ya Öldür Ya Da Ölümsüz Kıl Nefretimi Gözlerinle Izledin Ölümümü
          Sordum Hep Kendime: "Kötü Müyüm?"
          Yollarım Tuzak Dolu Benim Hislerimin Körüyüm
          Dedim Kendime: "Yeter."
          Benim Derdim Mi Biter?
          Kalır Mı Senden Eser?
          Yerinde yeller eser
          Yine gelirdim öleceğimi bilsem

Ve bir şeyler biter.

Hep derbederim ben, terk etme beni
          De ki "Sensiz n'eyleyim?", gelir hepsi benzerin
          Senin ellerindeyim, kendi cehennemimdeyim
          Tebrik ederim (Ah), beni pes ettirdin

Kayıp değil pek önemsiz bir hatasını öylesine yersiz

Varlığım yokluğunla sevgili

Kokusunu bilmiyorum ama sesi çok güzel (eminim kokusu da güzeldir)