gecedenizi_

Tam unuttum derken bir gece rüyana girer ya
          Her şey başa sarar her yer o kokar
          Onun gibi bir şey.

Sen bana 
          Sen desen de, demesen de olur.
          Ama ben sana sen diyeceğim.
          Düşün dur.
             
          ~Özdemir Asaf

Bazı tanışmalar, bazı kavuşmalar hiç yaşanmamalı.

Gidenler açtıkları boşluklara yeni güzellikleri çağırdı sanki. Sana ise pişmanlıkları kaldı. Kelebeğin hızla çarptığı kanatlarında renkleri seçemedin belki. Durup düşünmek gerek. Durunca uçamayacaksın ama kalbin renklerin her tonuna doyacak. 

İnsan nerede değilse orada olmayı ister...

Bazı muhabbetleri kurmaya ömür yetmez...

Rüzgarı en mutlu anımda hissediyorum saçlarımın arasında. Mutlu olduğum için mi narin dokunuşlar bu kadar güzel yoksa yüzümdeki gülümsemenin sebebi mi bu esintiler? Gökyüzü daha yakın sanki, uzansam tutabilecekmişim gibi... Denemekten ne zarar çıkar ki uzansam sonsuzluğa ellerim maviye boyansa, yüzüme gözlerime sürsem maviliği. Yeni bir renk kazansa bakışlarım. Kalbim mavi atsa, nefesim mavi koksa... Sahi ne çıkar korkmadan süzülsem maviliğe? 

Bana ait olmayan bu hayatı, içine sığmak için yontuyorum adeta. İsyan çıkarmış değilim aksine uyum sağlamak için bu çırpınışlarım. Yapbozun yanlış parçası gibiyim şu sıralar, boşluğuma uysam da yanlış parçayım, resmi bozuyorum. Buraya esir edilmişim, başka yurdum yok ki gideyim. Hayallerimde etiyle kemiğiyle bana ait bir hayatı inşaa ediyorum tek tek. Yoruluyorum ama umurumda olmuyor. Yabancı hissetmiyorum hiçbir odaya. Yabancı hissetmiyorum kendime. Gökyüzü başka mavi orada, kuşlar başka ötüyor, rüzgar başka esiyor. Her şeyi bana ait bir tını ile duyuyorum. Gözlerimi açmaya korkuyorum. Açarsam gidecek biliyorum. Kendim olduğum bir hayal için geceyi bekliyorum.

Gecenin karanlığı altında, ağaçların yapraklarını yalayıp geçen serin rüzgarın eşliğinde dolduruyorum ciğerlerimi. Ne yuvasını yapmak için didinen kuş umurumda şimdi ne de geride bıraktığım kırık gönüller. Tüm doğruların ortasında kendi yanlışımı sorgularken buluyorum kendimi. Hayat diyorum, benim altından kalkabileceğim kadar kolay mı gerçekten? 

İnsanlık hariç her şeyin değerli olduğu bir dünyaya uyandım bugün de
          Hala nefes aldığım için özür dilerim.