gecelerim_-sensiz

Millet yapay zekayla uğraşıyor biz gerizekalılarla.

gecelerim_-sensiz

Bazen vazgeçersin herkesten ve her şeyden çok uzaklara gitmek istersin başka yerlere kaçmak, kimseyle konuşmak, kimseyi görmek istemezsin kurduğun hayallerden, verdiğin onca sözlerden vazgeçersin. Ne başarmaya gücün kalır ne de oldurmaya  hep kendini kandırır yeniden denersin çok geçmeden anlarsın olmayacağını veya hiç oldurmayacağını sonra yorulursun bir şeyleri çokça beklemekten," acaba değişir mi" diye sorgulamaktan. Bir mucize olsun diye inanmaktan yorulursun kendini suçlamaya başlarsın umut ettiğin için emek verdiğin için gerçekleşmemesine rağmen olmayacak hayallerinin peşinden koştuğun için kocaman bir boşluk oluşur. Tam kalbinin üzerinde doldurmak istedekiçe, içini acıtan, yüreğini sızlatan. Sonra gider yatağına girip, yorganı üzerine çekersin. "Vazgeçtim" dersin, "bugün herkesten ve her şeyden vazgeçtim". Bazen vazgeçersin kurduğun bütün düşlerinden, verdiğin bütün sözlerden. Biriktirdiğin bütün hayallerden tek tek vazgeçersin.

gecelerim_-sensiz

Bazen sevdiği için gider insan...
          Ben seni kaybetmedim ki, senden vazgeçtim çünkü beni anlamanı bekleyecek sabrım kalmadı. Zaten senin beni anlamaya da niyetin olmadı. İstesen yapabilirdin bunu. Seni nasıl sevdiğimi, kaybetmek istemediğimi anlayabilirdin. Bakışlarımdan, sarılmamdan, dokunuşumdan... Kalmayı isteseydin eğer, sevmeye devam etseydin. İsteseydi yüreğin mutlaka bir bahane bulurdu kalmaya! Ama sende biliyorsun ki;
          Sevmiyorsun...
          Bunu bana söylemek yerine, başka bahanelere sığınmayı seçiyorsun. ' seviyorum ama...' diye başlayan cümlelerin var senin. Farkında mısın bilmiyorum, gidişinde bile bir umut bırakıyorsun. Ne adam gibi gitmeyi beceriyorsun ne de doğru dürüst seviyorsun...
          Sen benim yüreğimi, günahımı ahımı alıyorsun. Bir gün bu sevildiğin günleri çok özleyeceksin. Çünkü sen böyle sevilmeyi hiç hak etmiyorsun.
          Biliyorsun..