Bazen vazgeçersin herkesten ve her şeyden çok uzaklara gitmek istersin başka yerlere kaçmak, kimseyle konuşmak, kimseyi görmek istemezsin kurduğun hayallerden, verdiğin onca sözlerden vazgeçersin. Ne başarmaya gücün kalır ne de oldurmaya hep kendini kandırır yeniden denersin çok geçmeden anlarsın olmayacağını veya hiç oldurmayacağını sonra yorulursun bir şeyleri çokça beklemekten," acaba değişir mi" diye sorgulamaktan. Bir mucize olsun diye inanmaktan yorulursun kendini suçlamaya başlarsın umut ettiğin için emek verdiğin için gerçekleşmemesine rağmen olmayacak hayallerinin peşinden koştuğun için kocaman bir boşluk oluşur. Tam kalbinin üzerinde doldurmak istedekiçe, içini acıtan, yüreğini sızlatan. Sonra gider yatağına girip, yorganı üzerine çekersin. "Vazgeçtim" dersin, "bugün herkesten ve her şeyden vazgeçtim". Bazen vazgeçersin kurduğun bütün düşlerinden, verdiğin bütün sözlerden. Biriktirdiğin bütün hayallerden tek tek vazgeçersin.