Eğer günün birinde Pamella ve Baron'un hikayesini sayfalar arasında bir kitapçıda görürseniz bilin ki bir şeyleri aşıp hedeflerime ulaşabilmişimdir. (Zaman zaman burada ufak tefek yazılar paylaşmaya devam edeceğim.)
Ben kırıkzihinler namı diğer Ley.
Şuan 15 yaşındayım. 15 yıla bir çocuğun yaşaması gerekenden daha fazlasını sığdırdım. Kaç yılım kaldı bilmiyorum. Sisli düşünceler beni çabuk etkisi altına alır. Pek çok kişinin düşüncelerini umursamadığı kalabalığın içinde yalnız biriyim. Düşüncelerimin ve fikirlerimin pek çok insandan farklı olduğunun bilincindeyim. Ve yazı dilim konuşma dilimden daha başarılıdır. Kaybettiklerimin peşine düşerim ve insanların ölmesi benim için normaldir. Onca şeye rağmen hala kırılganım ve hala bir çocuğum. Herkese hayatında başarılar dilerim.
Son olarak... Bazen içinizdeki doyumsuz çocuğu susturmamanız ve onu şımartmanız gerektiğini lütfen unutmayın. Hayatınızın acı dönemlerinde Bir ipe ve bıçağa sarılmak yerine, kağıda ve kaleme sarılın. Çünkü fark edeceksiniz o zaman, bir parça kağıda sığınmak insana sığınmaktan daha kolay ve güvenilirdir.
Gecelendiniz :)