gecesaclikralice

Merhaba rahatsız ediyorsam kusura bakma eğer müsaitsen Beyaz Maske adlı kitabıma bakıp fikirlerini söyleyebilir misin? Şimdiden teşekkür ederim.
           https://www.wattpad.com/story/352066752?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=LidyaEcem

Spoi olmasın diye yoruma yazmadım. Derin yaşıyor. İkinci round da birkaç bölüm sonra gelecek

Önceden onun  kırılmamış için üzülmemesi için hep kendimi kırıp üzdüm ama bunu kimseye göstermedim. Şimdi o, ondan hiç beklemediğim bir şey yaptı ve o andan itibaren bende ipler koptu. Hâlâ onun üzülüp kırılmasını istemiyorum ama bence biraz bencil olmalıyım. O bir seçim yaptı. Ya beni kıracaktı ya da babasını. O ise beni kırmayı seçti. Benim duygularımı önemseyen de yok. Neden? Çünkü o hasta. Hasta olduğunu bende biliyorum sırf o üzülmesin kırılmasın diye birçok şey yaptım. Birçok şeyden vazgeçtim ama yeter. Bu yaptığı benim kötü tarafımı ortaya çıkardı. Ve sorun şu ki ben bile kendi kötü tarafımla tanışmadım. Ve o hasta diye benim duygularım geri plana atiliyor. Sırf biraz bencil oldum diye kötü olan ben oluyorum. Ben anlamıyorum. Neden biraz da benim duygularıma önem verilmiyor. Ben kaç gündür ciddi anlamda "şuradan atlasam nasil olur?" Diye düşünüyorum. Başka birisi daha var. O da beni kıran kişinin karısı. Kadın bana seni anlıyorum diyor. 2 dakika sonra ise onu üzme hasta o. Onu üzmeye hakkın yok. Diyor. E bir seçim yaptı diyorum. Babasını üzmemek için yaptı diyor. Babasını üzmemek için beni üzdü ama diyorum. Kadın ise haklısın seni anlıyorum diyor. Tekrar bi kısır döngüye giriyoruz. Çok merak ediyorum. Acaba benim psikolojimden haberleri var mı? Ben bıktım. Özür dilerim. Bunu okuyupta kendini kötü hissedenler için.

Yoruldum. Çok yoruldum... Ölmek istiyorum bu normal mi? Bıktım çok bıktım... Herkesin sinirlenince bütün hıncını benden çıkarmasından, kardeşim evi dağıttından haberim olmadığı halde sırf ev dağınık diye annemin gelip bana bağırmasından, sırf başkaları anneme yalan yanlış şeyler söyledikten sonra beni dövecek olmasından çok bıktım. En çokta beni anlamamalarından yoruldum bıktım. Bana bağırdıktan sonra gelip bir de benim kızım demesinden nefret ediyorum. En çokta En ufak bir şeyle gözlerimin dolmasından üzgün olduğum belli olmasın diye gülme numarasi yapmaktan üzgünken güldüğüm zamanlarda garip bir şekilde güldüğüm icjn insanların bu nasıl bir gülüş demesinden yoruldum bıktım usandım. Bir de bazılarına ufak bir kısmını anlattığımda benim acımı küçümseyip b3m neler yaşadım demesind3n nefret ediyorum. Kendimi nasıl ifade edeceğimi bile bilmiyorum artık. Gercekten. Bunu gören kişilerin hiç biri bana teselli vermek zorunda degil sadece belki rahatlarım diye yazıyorum,